برادرم موسى بن جعفر (صلوات الله عليهما) از شخصى كه جنب باشد يا بىوضو و آب بهم نرسد و برف بهم نرسد و خاك كدام يك افضل است آيا تيمم كند يا برف را بر رو بمالد؟ حضرت فرمودند كه اگر برف تر كند سر و بدنش را آن افضل است و اگر نتواند به آن غسل كردن تيمم كند.
و احوط آنست كه به چنين زمينى نرود و اگر برود البته چنين خواهد كرد و اگر خاك و سنگ بهم نرسد اگر گرد جامه و نمد زين بهم رسد اگر چه غبارى باشد تيمم مىكند و اگر آن هم نباشد تيمم بر برف مىكند و احتياطا وقتى كه آب به همرسد يا خاك و سنگ آن نماز را اعاده مىكند و اللَّه تعالى يعلم.
و محتمل است كه هلاك دين به اعتبار جماع كردن باشد و هم چنين جائى كه آب بهم نرسد چنانكه خواهد آمد إن شاء اللَّه در باب تيمم.
(و قال ابى رحمه اللَّه فى رسالته إليّ لا باس بتبعيض الغسل تغسل يديك و فرجك و رأسك و تؤخّر غسل جسدك إلى وقت الصّلاة ثمّ تغسل جسدك اذا أردت ذلك)(1)
و پدرم در رساله كه بمن نوشته بود ذكر كرده بود كه باكى نيست كه در غسل موالات نباشد به آن كه دستها را كه سنت است شستن پيش از غسل بشويى سه بار، و ازاله نجاست از فرج خود بكنى، و سر را بشويى و شستن بدن را تاخير كنى تا وقت نماز، و در وقت نماز بدن را بشويى يعنى اگر خواهى كه بىموالات واقع سازى جايز است.
و شكى نيست در آن كه با موالات بهتر است چنانكه در احاديث متواتره از رسول خدا و ائمه (صلوات الله عليهم) وارد شده است كه ايشان بىفاصله غسل مىكردند و آن چه پدرش ذكر كرده است مضمون حديث صحيحى است كه حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) فرمودند كه حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليه) جايز مىدانستند كه جنب در بامداد سر خود را بشويد و بدنش را در وقت نماز ظهر بشويد.