لوامع صاحبقرانی

صلاة اللّيل و صلاة الغداة بغسل و ساير الصّلوات بوضوء و ان غلب الدّم الكرسف و سال صلّت صلاة اللّيل و صلاة الغداة بغسل و الظّهر و العصر بغسل تؤخّر الظّهر قليلا و تعجّل العصر و تصلّى المغرب و العشاء الآخرة بغسل واحد تؤخّر المغرب قليلا و تعجّل العشاء الآخرة إلى ايّام حيضها فاذا دخلت فى ايّام حيضها تركت الصّلاة و متى اغتسلت على ما وصفت حلّ لزوجها ان ياتيها)(1)

پس اگر خون از ده روز درگذرد پس ده روزش حيض است و ترك نماز مى‏كند در آن ده روز و اين در صورتيست كه صاحب عادت نباشد چون صاحب عادت گذشت كه عادتش را حيض حساب مى‏كند و باقى را استحاضه و روز يازدهم از وقتى كه خون آمده است غسل انقطاع حيض مى‏كند و فرجش را پر از پنبه مى‏كند پس اگر خون استحاضه قليله باشد به آن كه باين طرف پنبه ظاهر نشود و هر نمازى را به يك وضو مى‏كند و فرجش را مى‏شويد و پنبه تازه مى‏گذارد، و اگر خون سوراخ كند پنبه را به آن كه از اين رو ظاهر شود و سيلان نكند كه از خرقه بگذرد بلكه همين خرقه كه بر آن بالا بسته است آلوده كند اين استحاضه متوسطه است از جهت نماز شب و نماز صبح يك غسل مى‏كند با شستن فرج، و تغيير پنبه و خرقه و باقى نمازها را هر يك به يك وضو مى‏كند با اعمال سابقه، و اگر غلبه كند خون از پنبه و سيلان كند كه از خرقه نيز درگذرد نماز شب و نماز صبح را به يك غسل مى‏كند، و نماز ظهر و عصر را به يك غسل مى‏كند به آن كه ظهر را تأخير مى‏كند و عصر را تعجيل مى‏كند اندكى و نماز شام و خفتن را نيز به يك غسل مى‏كند به آن كه اندكى شام را تأخير مى‏كند و اندكى خفتن را تعجيل مى‏كند و باين نحو عمل مى‏كند تا به ايام حيضش مثلا اگر اول ماه خون ديده بود ده روز را عمل حيض مى‏كرد و بيست روز يا نوزده روز را اگر ماه سى كم يك باز شود عمل استحاضه مى‏كند تا ماه را ببيند ديگر عمل حيض مى‏كند.