و بعد از اين در باب غسل ميت خواهد آمد مكاتبه صفار كه به حضرت عرض نموده است كه آيا آبى كه ميت را به آن غسل مىدهند حدى دارد؟ چنانكه حديث وارد شده است كه جنب غسل مىكند به شش رطل و حايض بنه رطل حضرت امام حسن عسكرى (صلوات الله عليه) در جواب نوشتند كه ميت را مىبايد شست تا پاك شود.
و ظاهر حديث اينست كه نه رطل رطل مدينه مراد باشد چون شش رطل البته مدنى مراد است و اگر آن چه نوشته بود موافق واقع نبود البته حضرت مىفرمودند كه غلط به تو رسيده است هر دو يك حكم دارد.
و حديثى حسن وارد شده است كه از حضرت پرسيدند كه حايض را چه مقدار آب كافى است حضرت فرمودند كه يك فرق و آن شانزده رطل است و شيخ حمل بر استحباب كرده است پس ظاهر شد كه حايض مثل جنب نيست اگر آب غسلش بيشتر باشد بهتر است.
(و اذا رأت المرأة الصّفرة فى ايّام الحيض فهو حيض و ان رأت فى ايّام الطّهر فهو طهر)(1)
و هر گاه زن در ايام عادت حيض خون زرد ببيند خون حيض خواهد بود و اگر در ايام استحاضه ببيند استحاضه خواهد بود.
اين عبارت مضمون حديث صحيح زراره است، و مؤيد اين نيز احاديث هست، و در احاديث بسيار وارد شده است كه خون حيض سرخى است كه به سياهى مايل است و هم چنين خون استحاضه زرد است يا به زردى مايل است و خون حيض حار است و خون استحاضه بارد مثل شخصى كه حرارت بر او غالب است بول او در وقت بيرون آمدن سوزشى دارد خون حيض چنين است.
و اگر بر شخصى برودت غالب باشد متاثر نمىشود و خون استحاضه چنين است.
و اين صفات غالبى است و در وقتى فايده دارد كه خون در ايام عادت مستقر نباشد اما اگر عادتش ده روز باشد در اول ماه و اين ده روز همه زرد