سيّد المرسلين كه الحال خانه را قبر آن حضرت كردهاند پس چون بنى اميّه مسجد آن حضرت را زياد كردند آن خانه داخل مسجد شد اما جدا است از مسجد و دريچه دارد كه مردمان از آن دريچه آن حضرت را زيارت مىكنند و كسى داخل آن خانه نمىشود مگر خواجه سرايان اما در زمان حضرات داخل مىشدهاند.
و احاديث صحيحه وارد شده است از ائمه هدى (صلوات اللَّه عليهم) كه نماز كردن در آن خانه افضل است از نماز كردن در روضه كه ما بين قبر و منبر است و افضل مواضع مسجد آن حضرت است (صلوات اللَّه عليه) و جمعى را اعتقاد آنست كه آن حضرت را در روضه دفن كردهاند و جمعى را اعتقاد آنست كه در بقيع و اكثر عامه در بقيع در پيش قبله قبور ائمه بقيع (صلوات اللَّه عليهم) زيارت مىكنند و قول اول اظهر است و احاديث آن صحيحتر است و وجه مخفى ساختن آن بود كه حضرت فاطمه وصيت فرمودند به حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليهما) كه مراد در شب دفن كن تا ابو بكر و عمر بر من نماز نكنند چنانكه در صحاح ستّه مذكور است بطرق متكثّره و آن كه آن حضرت از ايشان ناراضى از دنيا رفتند با آن كه احاديث متكثره روايت كردهاند عامه كه ايذاى فاطمه ايذاى خدا و رسول است و او را به غضب آوردن غضب آوردن خدا و رسول است و خود نقل كردهاند بطرق متكثره از عايشه و غيرها كه چون حضرت فاطمه (صلوات اللَّه عليها) در مرض موت حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) به عيادت آن حضرت آمدند بسيار گريستند پس حضرت رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) به آن حضرت سرگوشى فرمودند بسيار خوشحال شدند و عايشه گفت من هر گز نديدم حزنى را كه در اين زودى مبدّل به سرور شود مثل اين واقعه تا آن كه بعد از وفات آن حضرت از فاطمه سؤال نمودم كه حضرت در آن سرگوشى چه فرمودند حضرت فرمودند كه مرا بشارت فرمودند بانكه اوّل كسى كه بمن ملحق