نمى‏كنند و به سبب اين همه عالم نجس‏اند و هيچ شك نيست كه اكثر گازران هند كافرند و جمعى كه نيل را بعمل مى‏آورند كافرند و هم چنين شكر و همه كس استعمال همه اينها مى‏كنند بلكه در بلاد اسلام و ايمان روغن و پنير و كشك و ماست و ساير چيزهائى كه از سر حدها مى‏آورند آن جماعتى كه بعمل مى‏آورند اينها را معاشرند با سگان و از ايشان اجتناب نمى‏كنند قطع نظر از نجاسات ديگر و احاديث صحيحه گذشت كه حضرات جامه را كه مجوسان بافته بودند پوشيدند و نماز در آن كردند و ديگر خواهد آمد.

اگر شمشيرى داشته باشد و جامه نداشته باشد كه عورت را به آن به پوشاند

(و روى عبد اللَّه بن سنان انّه قال سئل ابو عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) عن رجل ليس معه الّا سراويل فقال يحلّ التكّة منه فيضعها على عاتقه و يصلّى و ان كان معه سيف و ليس معه ثوب فليتقلّد السّيف و يصلّى قائما)(1)

و بسند صحيح منقولست از عبد اللَّه بن سنان كه گفت از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) سؤال كردند از مردى كه نبوده باشد با او مگر زير جامه حضرت فرمودند كه بند زير جامه را بيرون مى‏آورد و به جاى ردا بر دوش مى‏اندازد و نماز مى‏كند و اگر شمشيرى داشته باشد و جامه نداشته باشد كه عورت را به آن به پوشاند پس شمشير را بعوض ردا بر دوش مى‏اندازد و نماز مى‏كند ايستاده و حمل كرده‏اند ايستاده را بر آن كه كسى نباشد كه اگر مطلعى باشد نشسته نماز مى‏كند و محتملست كه مراد از جامه ردا باشد كه در اين صورت سيف بمنزله رداى او خواهد بود و اين حديث دلالت مى‏كند بر آن كه ردا سنت است اگر چه ببند زير جامه باشد يا شمشير كسى را كه يك جامه داشته باشد نه مطلقا پس اگر كسى زير جامه و پيراهن هر دو را پوشيده باشد در حق او اين تاكيد نيست بلكه پيراهن بمنزله رداى اوست.

(و روى زرارة عن ابى جعفر (صلوات اللَّه عليه) انّه قال ادنى ما