چنانكه در صحيحه محمد بن مسلم مرويست كه حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه باكى نيست صورت در جامه اگر تغيير آن بدهند.
و در حديث صحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه آن حضرت كراهت داشتند يا مىفرمودند كه مكروه است آن كه شخصى نماز كند با جامه صورت دار و صورت حيوان كراهتش بيشتر است و انسان بيشتر
و لا يجوز الصّلاة فى تكّة رأسها من ابريسم(1)
و جايز نيست نماز كردن در بند زير جامه كه سرش ابريشم باشد و آن چه در فقه رضوى است باين عنوانست كه نماز نمىتوان كرد در بند زير جامه ابريشمين و دور نيست كه لفظ رأسها از نساخ زياده شده باشد و ليكن در موضع ديگر استثنا كردهاند ما لا يتم الصلاة فيه را مانند تكه پس ظاهرش آنست كه مراد از عدم جواز كراهت باشد و در يك مكاتبه محمد بن عبد الجبار كه از حضرت امام حسن عسكرى (صلوات اللَّه عليه) سؤال كرده است در عريضه آنست كه آيا نماز مىتوان كرد در كلاهى كه بر آن باشد كرك حيوانى كه گوشت آن را نخورند يا بند زير جامه حرير باشد يا بند زير جامه را از كرك خرگوش بافته باشند حضرت در جواب فرمودند كه حلال نيست نماز در حرير محض و اگر كرك پاكيزه باشد يا حيوان آن را كشته باشند نماز در آن حلال است ان شاء اللَّه و لفظ مشيت از روى تيمّن و تبرّك در مكاتبات نوشته مىشود و ممكن است كه حمل كنند بر كراهت چنانكه اكثر علما كردهاند و مؤيد جواز است احاديث پنبه و ابريشم كه جايز است نماز كردن با آن چه غالب آنست كه نمىتوان به آن ستر عورتين كردن بلكه بمنزله چند دستمال است بواسطه آن كه اجزاى آن بهم مربوط نيستند و ليكن احتياط در دين ترك نماز است در بند زير جامه حرير و بنا بر نسخه صدوق ظاهرش آنست كه حرمت يا كراهت وقتى باشد كه كل سر بند ابريشم باشد نه