صادقست كه ماكولست و احوط منع است و مثل پوست بادام تازه كه مىخورند سجده نمىتوان كرد و چون بادام مىرسد آن را نمىخورند سجده مىتوان كرد و مانند افيون كه جمعى به آن عادت كردهاند ايشان سجده نمىتوانند كرد و احوط آنست كه مطلقا نكنند اما پوست ككنار را ظاهرا سجده توان كرد چون متعارف نيست خوردن آن و بر بالاى گندم نماز كردن مكروهست هر چند كل بر آن كشيده باشد.
چون در حديث كالصحيح از محمد بن مضارب منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) از خرمن گندمى كه گل اندود كرده باشند آن را بر بالاى آن نماز كنم حضرت فرمودند كه بر بالاى آن نماز مكن عرض نمودم كه اگر سطح هموارى شده باشد چونست حضرت فرمودند كه بر آن نماز مكن.
و در حديث حسن كالصحيح از عمر بن حنظله منقولست كه گفت به خدمت حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) عرض نمودم كه خرمنى از گندم را گل اندود كردهاند مانند سطح حضرت فرمودند كه نماز بكن يعنى جايز است پس خبر اول محمولست بر كراهت به سبب حرمت طعام و گذشت.