(قال رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) الصّلاة ميزان فمن وفّى استوفى يعنى بذلك ان يكون ركوعه مثل سجوده و لبثه فى الاولى و الثّانية سواء و من و فى بذلك استوفى الاجر)(1)
بابى است در فضيلت نماز اعم از واجب و سنت منقولست بروايت سكونى كه حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند كه نماز بمنزله ترازو است پس كسى كه تمام مىدهد تمام مىستاند گوييا در يك سر زر است و در يك سر متاع هر چند زر بيشتر است متاع بيشتر مىگيرد يا آن كه در يك كفه سنگ است كه آن اعمال ناشايست است و در سرى ديگر ثوابست پس هر چند كه نماز سنگينتر است ثواب بيشتر است و بنا بر اين حل وفّى را مشدّد خواندن بهتر است و صدوق چنين تفسير كرده است كه ركوع و سجود و قرائت بمنزله بندهاى ترازو است پس ترازوئى كه بندهاى او مساويست درست است و راست مىگويد و اگر كوتاه و دراز است در آن خلل مىرود و محتمل است كه نماز ميزان ايمان است پس هر كه ايمان او صحيحتر است نمازش طولانىتر است و هر كه نمازش كوتاهتر است ايمانش ناقصتر است و اين معنى اظهر است بحسب معنى و اول بحسب لفظ و اختيار اين معنى كه صدوق كرده است ظاهرا سببش اين باشد كه روايتى وارد شده است در نماز شب كه مىبايد ركوع و سجود و قرائت آن مساوى باشد و اين معنى در نماز نافله خوبست اما در نماز فريضه كه در آن جماعت و تخفيف