صفحه‌ى 106
(روى حريز عن ابى عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) قال كلّما اصاب العبد المحرم فى احرامه فهو على السّيّد اذا اذن له فى الاحرام)
(1) بابى است در بيان حج غلام و كنيز كه حج ايشان صحيح است با اذن مولى و ليكن از حجة الاسلام مجزى نيست از صدوق و شيخ به شصت و چهار سند صحيح و از كلينى در حسن كالصحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه هر كفاره كه بر بنده محرم لازم شود به سبب محرّماتى كه از بنده صادر شود بر سيّد است هر گاه آقا او را رخصت داده باشد كه محرم شود.
و به اسانيد صحيحه منقولست از عبد الرحمن كه گفت سؤال كردم از حضرت امام رضا (صلوات اللَّه عليه) از بنده كه صيدى را شكار كند آيا كفارهاش بر آقاست حضرت فرمودند كه بر مولاى او چيزى نيست. و حمل مىتوان كرد بر آن كه چون بنده چيزى نمىدارد و كفاره بر او لازم شود بر مولا لازم نيست كه كفّاره او را بدهد بلكه مولى مىبايد كه كفاره او را بدهد يا بگويد كه روزه بگيرد و بهتر آنست كه مولى كفاره او را بدهد. و به بيست و چهار سند صحيح منقولست از عبد اللَّه بن سنان كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) از محرمى كه غلامش محرم نباشد و صيدى را شكار كند و مولى او را امر به شكار نكرده باشد حضرت