از كافر ذمى و مرتد و حتى مسلمان غيرشيعه قبول نمىشود. قاضى نمىتواند شهود را به غلط انداخته يا اگر از افراد ذىشأن هستند مكروه است كه آنها را به مشقت اندازد1.
مسئله ديگرى كه يادآورى آن لازم است اينكه در دادگاه تنها سوگند به خدا پذيرفته است گرچه سوگند خورنده كافر باشد. البته به اعتقاد محقق، چنانچه قاضى تشخيص دهد كه سوگند كافر ذمى طبق مذهب خودش بازدارندهتر است وى را بدانگونه قسم مىدهد2. ناگفته نماند محقق با اينكه شهادت كافر و ذمى مرتد را قبول ندارد3 قسم آنان را صحيح مىشمرد.
1. همان، ص869 ؛ محقق مىگويد: «يكره للحاكم أن يعنّت الشهود اذا كانوا من ذوى البصائر والأديان القوية». 2. همان، ص876 ؛ محقق مىگويد: «ولو رأى الحاكم احلاف الذمى بما يقتضيه دينه اردع جاز». 3. همان، ص911.