«اين (مناسك حج) است . و هركس شعائر الهى را بزرگ بدارد ، همانا از تقواى دلهاست» .
«و شترها را براى شما از شعائر الهى قرار داديم . در آن ها براى شما خير و بركت است . پس نام خدا را (هنگام قربانى كردن) بر آن ها ببريد ، در حالى كه به صف ايستاده اند ، و چون پهلوهايشان آرام گرفت (و جان دادند) از گوشت آن ها بخوريد و به (مستمندان) قانع و فقيران بخورانيد . اينگونه آن ها را مسخّر شما ساختيم ، باشد كه شكرگزار شويدنه گوشتها ونه خون هاى آن ها، هرگز به خدا نمى رسد، آن چه به او مى رسد تقواى شماست. اين گونه خداوند آن ها را مسخّر شما ساخته تا او را به خاطر آن كه شما را هدايت كرده، بزرگ بشمريد و نيكوكاران را نويد ده» .
211 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : قربانى براى آن واجب شده است كه بينوايان ، از گوشت به وسعت و نوا برسند (از گوشت سير شوند) ، پس به آنان بخورانيد .
212 ـ ابوبكر: از پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله پرسيدند: نيكى حج چيست؟ فرمود: لبيك گفتن و خون قربانى ريختن.