حسن حضرتى
ميراث مكتوب مسلمانان در عرصه تاريخنگارى، گنجينه گرانسنگى است كه بسيارى از زواياى پنهان آن همچنان در محاق باقى مانده است.بدون ترديد يكى از مصاديق عينى براى اين ادعا مىتواند مورخ توانا و صاحب سبك، ابن واضح يعقوبى باشد كه آنچنانكه بايسته و شايسته اوست، مورد توجه قرار نگرفته است.او به عنوان يك تاريخنگار مسلمان نه تنها صرفا تابع سنت پيشينيان خود نبوده است، بلكه در جاى خود، در سپهر فرهنگ اسلامى تا مقام يك مورخ مبدع نيز اوج گرفته است. بهكارگيرى شيوههاى نه چندان رايج و اما علمى در قلمرو تاريخنگارى، يعقوبى را در سطح تاريخ نويسان عاليقدرى همانند مسعودى و ابن مسكويه قرار داده است.
در نوشتار حاضر بعد از بحث مقدماتى درباره زيستنامه و مذهب يعقوبى، مختصات تاريخنگارى يعقوبى و نوآورىهاى روشى او در اين عرصه و توجه ويژه او به فرهنگهاى پيرامونى مورد تامل قرار گرفته است.
واژههاى كليدى: يعقوبى، تاريخنگارى، فرهنگ.