بهروز رفيعي2
نهجالبلاغه، پس از قرآن كريم، مقدسترين متن ديني شيعه و برجستهترين متن ادبي عرب است. از قرآن كريم كه بگذريم، هيچ متن مقدسي در فرهنگ اسلامي به اندازه نهجالبلاغه نسخه خطي، شرح و تفصيل و ترجمه ندارد و متون ادب فارسي و عرب پس از قرآن كريم، آن مايه كه از نهجالبلاغه اثر پذيرفته، از هيچ متن مقدسي اثر نپذيرفته است.
با اين حال، برخي كوشيدهاند اين كتاب مقدس را مخدوش و متحول جلوه دهند؛ از اينرو گاه اصالتِ علوي آن را انكار كرده، و گاه در گردآورندهاش ترديد رواداشتهاند.
مقاله حاضر، كه در حمايت از علويتِ نهجالبلاغه و درستي اسناد گردآوري آن به سيدرضي(ره) نگارش يافته است، با اشارهاي كوتاه به پيشينه بحث آغاز ميشود؛ آنگاه با تكيه بر متون بازمانده از سيدرضي(ره) و نيز متن نهجالبلاغه، و همچنين اجازات علمي و نسخههاي خطي و شروح پرشمار نهجالبلاغه، اثبات ميشود كه گردآورنده امين اين كتاب قطعا سيدرضي(ره) است. سپس با طرح و شرح شماري از دلايل كساني كه دستكم همه نهجالبلاغه را از امام علي(ع) ندانستهاند، شماري از آنها پاسخ داده ميشود تا تأييد گردد كه سراسر نهجالبلاغه از علي(ع) است.