مَلعُونٌ مَن ضارَ مُؤمِناً أَو مَكَرَ بِهِ
هر كه به مؤ‌مني ضرر بزند و يا او را فريب بدهد، ملعون است
حلال همان است كه خداوند در كتابش حلال كرده است حرام آن است كه خداوند در كتابش حرام كرده و هرچه را نگفته است، مي‌توان‌از آن گذشت
در حديثي ديگر آمده حرام و حلال خداوند روشن است، پس آنچه را كه شبهه دارد رها كن و آنچه را كه واضح است بگير
أَشَدُكُم مَن مَلَكَ نَفسَهُ عِندَ الغَضَبِ وَ أَحلَمُكُم مَن عَفا عِندَ المَقدُرَةِ
نيرومندترين شما كسي است كه وقتي عصباني مي‌شود، خودش را كنترل كند و بردبارترين شما كسي است كه علي رغم توانايي، گذشت داشته باشد
شَرَفُ المُؤمِنِ قِيامُهُ بِاللَيلِ وَ عِزُهُ استِغناهُ عَنِ الناسِ
شرافت مؤ‌من، نماز شب اوست و عزتش اين است كه از مردم بي نياز باشد
خداوند دو صفت را دوست مي‌دارد و از دو صفت بدش مي‌آيد دو صفتي كه دوست دارد بخشش است و بخشايش و دوصفتي كه از آنها بدش مي‌آيد، بد خُلقي و بخل است و همين كه خداوند براي بندة خود خير خواهي كند، او را به آوردن نيازهاي مردم مي گمارد
أَنَمَا الأَ‌عمالُ بِالنِياتِ وَ الخَو‌اتيمِ
ارج و ارزش اعمال به نيت‌ها و پايان آن‌هاست
چهار چيز است كه هركس آنها را دارد از خير دنيا و آخرت بهره‌مند است؛ زباني كه خدا را ياد كند، قبلي كه سپاس خدا بگويد، بدني كه در بلا شكيبايي ورزد و زني كه به ناموس و مالش خيانت نكند
خَيرُ الرِزقِ ما كانَ يَوماً لِيَومِ كَفافاً
بهترين روزي آن است كه براي هر روز، به قدر نياز همان روز باشد
بهترين دوستان شما كسي است كه اگر خدا را ياد كني، كمكت كند و اگر خدا را فراموش كني، به يادت بياورد