166- و آنچه را پروردگارتان از همسرانتان براى شما آفريده وا مىگذاريد؟ [نه،] بلكه شما مردمى تجاوزكاريد»
167- گفتند «اى لوط، اگر دست برندارى، قطعاً از اخراج شدگان خواهى بود»
168- گفت «به راستى من دشمن كردار شمايم
169- پروردگارا، مرا و كسان مرا از آنچه انجام مىدهند رهايى بخش»
170- پس او و كسانش را همگى، رهانيديم-
171- جز پير زنى كه از باقيماندگان [در خاكستر آتش] بود
172- سپس ديگران را سخت هلاك كرديم
173- و بر [سر] آنان بارانى [از آتش گوگرد] فرو ريختيم و چه بد بود باران بيم داده شدگان
174- قطعاً در اين [عقوبت] عبرتى است، و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نبودند
175- و در حقيقت، پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است
176- »اصحاب ايكه فرستادگان را تكذيب كردند
177- آنگاه كه شعيب به آنان گفت «آيا پروا نداريد؟
178- من براى شما فرستادهاى در خور اعتمادم
179- از خدا پروا داريد و فرمانم ببريد
180- و بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمىكنم اجر من جز بر عهده پروردگار جهانيان نيست
181- پيمانه را تمام دهيد و از كم فروشان مباشيد
182- و با ترازوى درست بسنجيد
183- و از ارزش اموال مردم مكاهيد و در زمين سر به فساد برمداريد
184- و از آن كس كه شما و خلق [انبوه] گذشته را آفريده است پروا كنيد»
185- گفتند «تو واقعاً از افسون شدگانى»
186- »و تو جز بشرى مانند ما [بيش] نيستى، و قطعاً تو را از دروغگويان مىدانيم
187- پس اگر از راستگويانى، پارهاى از آسمان بر [سر] ما بيفكن»
188- [شعيب] گفت «پروردگارم به آنچه مىكنيد داناتر است»
189- پس او را تكذيب كردند، و عذابِ روزِ ابر [آتشبار] آنان را فرو گرفت به راستى آن، عذابِ روزى هولناك بود
190- قطعاً در اين [عقوبت درس] عبرتى است، و[لى] بيشترشان ايمان آورنده نبودند
191- و در حقيقت، پروردگار تو همان شكست ناپذير مهربان است
192- و راستى كه اين [قرآن] وحى پروردگار جهانيان است
193- »روحالامين» آن را بر دلت نازل كرد،
194- تا از [جمله] هشدار دهندگان باشى؛
195- به زبان عربى روشن،
196- و [وصف] آن در كتابهاى پيشينيان آمده است
197- آيا براى آنان، اين خود دليلى روشن نيست كه علماى بنى اسرائيل از آن اطلاع دارند؟
198- و اگر آن را بر برخى از غير عرب زبانان نازل مىكرديم،
199- و [پيامبر] آن را برايشان مىخواند به آن ايمان نمىآوردند
200- اين گونه در دلهاى گناهكاران، [انكار را] راه مىدهيم
201- كه به آن نگروند تا عذاب پر درد را