قرآن برايشان نامفهوم است، و [گويى] آنان را از جايى دور ندا مىدهند
45- و به راستى موسى را كتاب [تورات] داديم، پس در آن اختلاف واقع شد، و اگر از جانب پروردگارت فرمان [مهلت] سبقت نگرفت بود، قطعاً ميانشان داورى شده بود؛ و در حقيقت آنان درباره آن به شكّى سخت دچارند
46- هر كه كار شايسته كند، به سود خود اوست؛ و هر كه بدى كند، به زيان خود اوست، و پروردگار تو به بندگان [خود] ستمكار نيست
47- دانستن هنگام رستاخيز فقط منحصر به اوست، و ميوهها از غلافهايشان بيرون نمىآيند و هيچ مادينهاى بار نمىگيرد و بار نمىگذارد مگر آنكه او به آن علم دارد و روزى كه [خدا] آنان را ندا مىدهد «شريكان من كجايند؟» مىگويند «با بانگ رسا به تو مىگوييم كه هيچ گواهى از ميان ما نيست»
48- و آنچه از پيش مىخواندند، از [نظر] آنان ناپديد مىشود و مىدانند كه آنان را روى گريز نيست
49- انسان از دعاى خير خسته نمىشود، و چون آسيبى به او رسد مأيوس [و] نوميد مىگردد
50- و اگر از جانب خود رحمتى - پس از زيانى كه به او رسيده است - بچشانيم، قطعاً خواهد گفت «من سزاوار آنم و گمان ندارم كه رستاخيز برپا شود، و اگر هم به سوى پروردگارم بازگردانيده شوم، قطعاً نزد او برايم خوبى خواهد بود» پس بدون شكّ، كسانى را كه كفران كردهاند، به آنچه انجام دادهاند آگاه خواهيم كرد، و مسلّما از عذابى سخت به آنان خواهيم چشانيد
51- و چون انسان را نعمت بخشيم، روى برتابد و خود را كنار كشد، و چون آسيبى بدو رسد دست به دعاى فراوان بر دارد
52- بگو «به من خبر دهيد، اگر [قرآن] از نزد خدا [آمده] باشد و آن را انكار كرده باشيد، چه كسى گمراهتر از آن كس خواهد بود كه به مخالفتى دور و دراز [دچار] آمده باشد؟»
53- به زودى نشانههاى خود را در افقها[ى گوناگون] و در دلهايشان بديشان خواهيم نمود، تا برايشان روشن گردد كه او خود حقّ است آيا كافى نيست كه پروردگارت خود شاهد هر چيزى است؟
54- آرى، آنان در لقاى پروردگارشان ترديد دارند آگاه باش كه مسلّماً او به هر چيزى احاطه دارد
به نام خداوند رحمتگر مهربان
1- حاء، ميم،
2- عين، سين، قاف
3- اين گونه، خداى نيرومند حكيم به سوى تو و به سوى كسانى كه پيش از تو بودند، وحى مىكند
4- آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ اوست و او بلند مرتبه بزرگ است
5- چيزى نمانده كه آسمانها از فرازشان بشكافند و [حال آنكه] فرشتگان به سپاس پروردگارشان تسبيح مىگويند و براى كسانى كه در زمين هستند آمرزش مىطلبند آگاه باش، در حقيقت، خداست كه آمرزنده مهربان است
6- و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفتهاند، خدا برايشان نگهبان است و تو بر آنان گمارده نيستى
7- و بدين گونه قرآن عربى به سوى تو وحى كرديم تا [مردمِ] مكّه و كسانى را كه پيرامون آنند هشدار دهى، و از روزِ گرد آمدن [خلق] - كه ترديدى در آن نيست - بيم دهى؛ گروهى در بهشتند و گروهى در آتش
8- و اگر خدا مىخواست، قطعاً آنان را امّتى يگانه مىگردانيد، ليكن هر كه را بخواهد، به رحمت خويش در مىآورد و ستمگران نه يارى دارند و نه ياورى
9- آيا به جاى او دوستانى براى خود گرفتهاند؟ خداست كه دوست راستين است، و اوست كه مردگان را زنده مىكند، و هموست كه بر هر چيزى تواناست