قومى قوم ديگر را ريشخند كند، شايد آنها از اينها بهتر باشند، و نبايد زنانى زنانِ [ديگر] را [ريشخند كنند]، شايد آنها از اينها بهتر باشند، و از يكديگر عيب مگيريد، و به همديگر لقبهاى زشت مدهيد؛ چه ناپسنديده است نام زشت پس از ايمان و هر كه توبه نكرد آنان خود ستمكارند
12- اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از بسيارى از گمانها بپرهيزيد كه پارهاى از گمانها گناه است، و جاسوسى مكنيد، و بعضى از شما غيبت بعضى نكند؛ آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مردهاش را بخورد؟ از آن كراهت داريد [پس] از خدا بترسيد، كه خدا توبهپذير مهربان است
13- اى مردم، ما شما را از مرد و زنى آفريديم، و شما را ملّت ملّت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يكديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست بىترديد، خداوند داناى آگاه است
14- [برخى از] باديهنشينان گفتند «ايمان آورديم» بگو «ايمان نياوردهايد، ليكن بگوييد اسلام آورديم» و هنوز در دلهاى شما ايمان داخل نشده است و اگر خدا و پيامبرِ او را فرمان بريد از [ارزش] كردههايتان چيزى كم نمىكند خدا آمرزنده مهربان است»
15- در حقيقت، مؤمنان كسانى اند كه به خدا و پيامبر او گرويده و [ديگر] شك نياورده و با مال و جانشان در راه خدا جهاد كردهاند؛ اينانند كه راستكردارند
16- بگو «آيا خدا را از دين [دارى] خود خبر مىدهيد؟ و حال آنكه خدا آنچه را كه در آسمانها و آنچه را كه در زمين است مىداند، و خدا به همه چيز داناست
17- از اينكه اسلام آوردهاند بر تو منّت مىنهند؛ بگو «بر من از اسلام آوردنتان منّت مگذاريد، بلكه [اين] خداست كه با هدايت كردن شما به ايمان، بر شما منّت مىگذارد، اگر راستگو باشيد
18- خداست كه نهفته آسمانها و زمين را مىداند و خدا[ست كه] به آنچه مىكنيد بيناست»
به نام خداوند رحمتگر مهربان
1- قاف، سوگند به قرآن باشكوه،
2- [كه آنان نگرويدند،] بلكه از اينكه هشدار دهندهاى از خودشان برايشان آمد، در شگفت شدند و كافران گفتند «اين [محمّد و حكايت معاد] چيزى عجيب است»
3- »آيا چون مُرديم و خاك شديم [زنده مىشويم]؟ اين بازگشتى بعيد است»
4- قطعاً دانستهايم كه زمين [چه مقدار] از اجسادشان فرو مىكاهد و پيش ما كتاب ضبط كنندهاى است
5- [نه،] بلكه حقيقت را، وقتى برايشان آمد، دروغ خواندند، و آنها در كارى سر در گم [مانده]اند
6- مگر به آسمان بالاى سرشان ننگريستهاند كه چگونه آن را ساخته و زينتش دادهايم و براى آن هيچ گونه شكافتگى نيست
7- و زمين را گسترديم و در آن لنگر[آسا كوه]ها فرو افكنديم و در آن از هر گونه جُفت دل انگيز رويانيديم
8- [تا] براى هر بنده توبه كارى بينشافزا و پندآموز باشد
9- و از آسمان، آبى پر بركت فرود آورديم، پس بدان [وسيله] باغها و دانههاى درو كردنى رويانيديم
10- و درختان تناور خرما كه خوشه[هاى] روى هم چيده دارند
11- [اينها همه] براى روزى بندگان [من] است، و با آن [آب] سرزمين مردهاى را زنده گردانيديم؛ رستاخيز [نيز] چنين است
12- پيش از ايشان قوم نوح و اصحاب رس و ثمود،
13- و عاد و فرعون و برادران لوط،