71- آيا نينديشيدهاند كه ما براى آنان از آنچه دستان [قدرت] مان بر سازد، چارپايانى آفريدهايم كه ايشان داراى آن هستند
72- و آنها را رام ايشان گرداندهايم، لذا هم مركوبشان از آنهاست و هم از آن مىخورند
73- و براى آنان در آنها سودها و آشاميدنىهاست، آيا سپاس نمىگزارند؟
74- و به جاى خداوند خدايانى را [به پرستش] گرفتهاند به اميد آنكه ايشان يارى يابند
75- [اما] آنها به يارى [دادن] ايشان توانايى ندارند، و ايشان براى آنها چون سپاهى هستند كه در [عرصه قيامت] حاضر كرده شوند
76- پس سخنشان تو را اندوهگين نكند، ما آنچه پنهان مىدارند و آنچه آشكار مىدارند مىدانيم
77- آيا انسان نينديشيده است كه ما او را از نطفهاى آفريدهايم، آنگاه او جدلپيشهاى آشكار است
78- و براى ما مثل مىزند و آفرينش خود را فراموش مىكند، گويد چه كسى استخوانها را -در حالى كه پوسيدهاند- از نو زنده مىگرداند؟
79- بگو همان كسى كه نخستينبار آن را پديد آورده است، زندهاش مىگرداند، او به هر آفرينشى دانا [و توانا]ست
80- همان كسى كه براى شما از درخت سبز[تر و تازه] آتشى پديد آورد، كه آنگاه از آن آتش مىافروزيد
81- آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريده است، تواناى آن نيست كه مانند ايشان را بيافريند، چرا، و او آفرينشگر داناست
82- امر او چون [آفرينش] چيزى را اراده كند، تنها همين است كه به آن مىگويد موجود شو، [و بىدرنگ] موجود مىشود
83- پس منزه است كسى كه ملكوت هر چيز به دست اوست و به سوى او باز گردانده مىشويد
به نام خداوند بخشنده مهربان
1- سوگند به فرشتگان صف در صف
2- و به بازدارندگان [از معاصى]
3- و به خوانندگان ذكر [قرآن و كتابهاى آسمانى]
4- كه خداى شما يگانه است
5- پروردگار آسمانها و زمين و مابين آنها و پروردگار مشرقها [و مغربها]
6- ما آسمان دنيا را به زيور ستارگان آراستهايم
7- و از هر شيطان سركشى محفوظ داشتهايم
8- به [اسرار] ملأاعلى گوش نتوانند داد و از هر سو رانده شوند
9- به راندنى سخت، و عذابى پاينده [در پيش] دارند
10- مگر كسى كه ربايشى بربايد، كه شهابى درخشان در پىاش افتد
11- پس از ايشان بپرس آيا آفرينش آنان استوارتر است يا آنانى كه آفريدهايم، ما ايشان را از گلى چسبنده آفريدهايم
12- بلكه تو [از حال آنان] تعجب كردهاى، و آنان [كار و بار تو را] ريشخند مىكنند
13- و چون اندرزشان دهند، پند نپذيرند
14- و چون هر پديده شگرفى بينند، تمسخر پيشه كنند
15- و گويند اين جز جادويى آشكار نيست
16- [گويند] چون مرديم و خاك و استخوانها[ى پوسيده] شديم، آيا ما از نو برانگيخته [و زنده] خواهيم شد؟