آنان در آنچه اختلاف داشتند، داورى خواهد كرد
18- سپس تو را برخوردار از آبشخورى از امر [دين] ساختيم، پس از آن پيروى كن و از هوى و هوس نادانان پيروى مكن
19- كه ايشان در برابر [عذاب] خداوند، چيزى را از تو باز ندارند، و بىگمان بعضى از ستمكاران [مشرك] سرور بعضى ديگرند، و خداوند سرور پرهيزگاران است
20- اين ديدهوريهايى براى مردم است، و براى اهل ايقان رهنمود و رحمت است
21- يا كسانى كه مرتكب گناهان شدهاند گمان مىدارند كه ايشان را همانند كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، قرار مىدهيم، كه زندگانى و مرگشان يكسان باشد؟ چه بد است داوريشان
22- خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريده است، تا هر كسى را بر حسب آنچه كرده است، جزا دهد و بر ايشان ستم نرود
23- آيا ديدهاى آن كس را كه هواى نفسش را [همچون] خداى خود گرفت و خداوند او را با وجود آگاهىاش، بيراه گذارد، و بر گوش و دل او مهر نهاد و بر چشمش پرده كشيد، پس چه كسى پس از خداوند او را هدايت مىكند، آيا پند نمىگيريد؟
24- و گويند چيزى جز زندگى دنيوى ما در كار نيست، كه زنده مىشويم و مىميريم و چيزى جز روزگار ما را نمىكشد، و آنان را به اين امر علم نيست، چيزى جز پنداربافى نمىكنند
25- و چون آيات روشنگر ما بر آنان خوانده شود، بهانهشان جز اين نيست كه گويند اگر راست مىگوييد پدران ما را بازآوريد
26- بگو خداوند است كه شما را زندگى مىبخشد و سپس مىميراند، سپس در روز قيامت كه شكى در [فرارسيدن] آن نيست، گرد مىآورد، ولى بيشترينه مردم نمىدانند
27- و فرمانروايى آسمانها و زمين از آن خداوند است، و روزى كه قيامت برپا شود، در چنين روزى باطلانديشان زيان كنند
28- و بينى هر امتى را كه [براى دادخواهى] به زانو درآمده، هر امتى با كتابش فراخوانده شود، [گويند] امروز در برابر آنچه كردهايد، جزا مىيابيد
29- اين كتاب ماست كه به راستى بر شما گواهى مىدهد، ما آنچه شما انجام مىداديد ثبت مىكرديم
30- اما كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، پروردگارشان ايشان را به جوار رحمت خويش [بهشت] در مىآورد، اين همان رستگارى آشكار است
31- و اما كسانى كه كفرورزيدهاند [به آنان فرمايد] آيا آيات من بر شما خوانده نمىشد كه استكبار ورزيديد و قومى گنهكار شديد
32- و چون گفته مىشد كه وعده الهى حق است و در قيامت شكى نيست، مىگفتيد نمىدانيم قيامت ديگر چيست؟ آن را جز گمانى نمىپنداريم، و ما [در حق آن] باورمند نيستيم
33- و كيفر آنچه كرده بودند، بر آنان آشكار شد [و كيفر] آنچه به ريشخند گرفته بودند، فراگيرشان شد
34- و گفته شود، امروز فراموشتان كردهايم، همچنانكه شما هم ديدار امروزتان را فراموش كرده بوديد، و جايگاه شما آتش [دوزخ] است و براى شما ياورى نيست
35- اين از آن است كه آيات الهى را به ريشخند گرفتيد و زندگانى دنيا شما را فريفت، پس امروز، نه از آن بيرون برده شوند، نه عذرشان را بپذيرند
36- سپاس خداوند راست، كه پروردگار آسمانها و زمين [و] پروردگار جهانيان است
37- و تنها او را در آسمانها و زمين بزرگى سزد، و او پيروزمند فرزانه است