12- با فدا كردن پسرانش و همسرش و برادرش باز خرد
13- همچنين خاندانش كه به او سر و سامان داده است
14- همچنين هر كس كه در روى زمين است، آنگاه باز رهاندش
15- حاشا، آن آتشى زبانهزن است
16- بركننده پوست سر
17- كه هر كس را كه [به حق] پشت كرد و [از ايمان] روى گرداند، به خود مىخواند
18- همان كسى كه مال اندوخت و جا به جا كرد
19- بىگمان انسان ناشكيب آفريده شده است
20- چون شر به او رسد، بىتاب است
21- و چون خير به او رسد، بازدارنده است
22- مگر نمازگزاران
23- آنان كه در نمازهايشان پيگيرند
24- و كسانى كه در اموالشان حقى معين است
25- براى خواهنده و بىبهره
26- و كسانى كه روز جزا را باور مىدارند
27- و كسانى كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند
28- بىگمان عذاب پروردگارشان، بدون ايمنى است
29- و كسانى كه ناموسشان را حفظ مىكنند
30- مگر در برابر همسرانشان يا ملك يمينهايشان، كه در اين صورت سرزنش ناپذيرند
31- پس هر كس فراتر از اين بجويد، آنانند كه تجاوزكارند
32- و كسانى كه در برابر امانتها و پيمانهايشان رعايتگرند
33- و كسانى كه در مقام گواهى دادنهايشان ايستادهاند
34- و كسانى كه بر نمازهايشان مواظبند
35- اينان در بوستانهايى، گرامى داشته شدهاند
36- پس كافران را چه مىشود كه به سوى تو شتابانند
37- از جانب راست و از جانب چپ، گروه در گروه
38- آيا هر كدام از آنان طمع مىبرد كه به بهشت پرناز و نعمت درآورده شود
39- حاشا ما ايشان را از آنچه مىدانند آفريدهايم
40- به پروردگار مشرقها و مغربها سوگند مىخورم كه ما تواناييم
41- كه بهتر از آنان را جانشين آنان سازيم و ما درمانده نيستيم
42- پس بگذارشان تا ژاژخايى و بازيگوشى كنند تا به ديدار آن روزشان كه وعدهاش را به ايشان دادهاند، برسند
43- روزى كه از گورها بيرون شتابند، گويى به سوى [قربانگاه] بتان مىشتابند
44- ديدگانشان از [ترس] فرو افتاده باشد، غبار خفت و خوارى بر رخسارشان نشسته، اين همان روزى است كه به آنان وعده داده بودند
به نام خداوند بخشنده مهربان
1- ما نوح را به سوى قومش فرستادهايم كه قومت را پيش از آنكه عذابى دردناك بر سرشان بيايد، هشدار ده
2- گفت اى قوم من، من هشداردهنده آشكار شما هستم