37- و نشايد كه اين قرآن بر ساخته و از سوى كسى غير از خداوند باشد، بلكه همخوان با چيزى است كه پيشاپيش آن است و روشنگر آن كتاب است، كه در آن ترديدى نيست، [و] از پروردگار جهانيان است
38- يا مىگويند كه [پيامبر] آن را برساخته است، بگو اگر راست مىگوييد سورهاى همانند آن بياوريد و هركس را كه مىتوانيد، در برابر خداوند [به كمك] بخوانيد
39- حق اين است كه چيزى را كه به شناخت آن احاطه نيافتهاند و سرانجام آن هنوز بر آنان آشكار نشده است، دروغ مىانگارند، بدينسان كسانى كه پيش از اينان بودند نيز دروغ انگار بودند بنگر كه سرانجام ستمكاران چگونه است
40- و از ايشان كسى هست كه به آن ايمان دارد و كسى هست كه به آن ايمان ندارد و پروردگارت به اهل فساد [از همه] آگاهتر است
41- و اگر تو را دروغگو انگاشتند، بگو عمل من از آن من و عمل شما از آن شما، شما از آنچه من مىكنم برى و بركناريد و من از آنچه شما مىكنيد برى و بركنارم
42- و از ايشان كسانى هستند كه به [ظاهر به سخن] تو گوش مىدهند اما آيا تو مىتوانى [سخنت را] به ناشنوايان بشنوانى، ولو اينكه تعقل نكنند؟
43- و از ايشان كسانى هستند كه به [ظاهر] به تو مىنگرند، اما آيا تو مىتوانى نابينايان را هدايت كنى ولو اينكه اهل بصيرت نباشند؟
44- خداوند هيچ ستمى بر مردم روا نمىدارد، ولى مردم خودشان بر خود ستم مىكنند
45- و روزى كه آنان را محشور گرداند، گويى جز به اندازه ساعتى از روز [در دنيا يا در گور] به سر نبردهاند، و همديگر را مىشناسند، به راستى كسانى كه لقاى الهى را انكار كردند و رهيافته نبودند، زيانكار شدند
46- و اگر بخشى از آنچه به ايشان وعده دادهايم، به تو بنمايانيم، يا جان تو را [پيش از آن] بگيريم، بدان كه بازگشت آنان به سوى ماست، آنگاه خداوند خود گواه بر كار و كردار آنان است
47- و هر امتى پيامبرى دارد، و چون پيامبرشان بيايد در ميان آنان دادگرانه داورى شود و بر آنان ستم نرود
48- و گويند اگر راست مىگوييد [سررسيد] اين وعده كى خواهد بود؟
49- بگو براى خود اختيار زيان و سودى ندارم، مگر آنچه خدا بخواهد، هر امتى را اجلى است، و چون اجلشان فرا رسد، نه ساعتى پس افتند و نه ساعتى پيش افتند
50- بگو بينديشيد اگر عذاب او شبانه يا در روز بر شما نازل گردد [چه مىكنيد؟] گناهكاران چه چيز را از او به شتاب مىخواهند
51- آيا آنگاه كه رخ داد باورش مىكنيد، آيا اكنون؟ و حال آنكه آن را به شتاب مىخواستيد
52- سپس به ستمكاران گفته شود عذاب جاودانه را بچشيد، آيا غير از جزاى كار و كردارتان را مىبينيد؟
53- و از تو مىپرسند كه آيا آن حق است؟ بگو آرى سوگند به پروردگارم كه آن حق است، و شما گزير و گريزى نداريد
54- و اگر آنچه در زمين هست از آن هر كسى كه ستم [شرك]ورزيده است، باشد، بىشك آن را بلا گردان كند، و چون عذاب را بنگرند پشيمانى [شان] را پنهان كنند، و در ميان آنان دادگرانه داورى شود و بر آنان ستم نرود
55- بدانيد كه آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداوند است، بدانيد كه وعده الهى راست و درست است ولى بيشترينه آنان نمىدانند
56- اوست كه زنده مىدارد و مىميراند و به سوى او باز گردانده شويد
57- اى مردم از سوى پروردگارتان پندى براى