37- و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل ادا كرد،
38- كه هيچ كس بارِ گناه ديگرى را بر دوش نمىگيرد،
39- و اينكه براى انسان بهرهاى جز سعى و كوشش او نيست،
40- و اينكه تلاش او بزودى ديده مىشود،
41- سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد
42- و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است كه همه امور به پروردگارت منتهى مىگردد؟!
43- و اينكه اوست كه خنداند و گرياند،
44- و اوست كه ميراند و زنده كرد،
45- و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد،
46- از نطفهاى هنگامى كه خارج مىشود و در رحم مىريزد،
47- و اينكه بر خداست ايجاد عالَم ديگر تا عدالت اجرا گردد،
48- و اينكه اوست كه بىنياز كرد و سرمايه باقى بخشيد،
49- و اينكه اوست پروردگارِ ستاره «شَعْرا»!
50- و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده كه خداوند قوم «عاد نخستين» را هلاك كرد؟!
51- و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد!
52- و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند!
53- و نيز شهرهاى زير و رو شده قوم لوط را فرو كوبيد،
54- سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد!
55- بگو در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟!
56- اين پيامبر بيم دهندهاى از بيم دهندگان پيشين است
57- آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است و قيامت فرا مىرسد،
58- و هيچ كس جز خدا نمىتواند سختيهاى آن را برطرف سازد
59- آيا از اين سخن تعجب مىكنيد،
60- و مىخنديد و نمىگرييد،
61- و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مىبريد؟!
62- حال كه چنين است همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
1- قيامت نزديك شد و ماه از هم شكافت!
2- و هرگاه نشانه و معجزهاى را ببينند روى گردانده، مىگويند «اين سحرى مستمر است»
3- آنها آيات خدا را تكذيب كردند و از هواى نفسشان پيروى نمودند؛ و هر امرى قرارگاهى دارد
4- به اندازه كافى براى بازداشتن از بديها اخبار انبيا و امتهاى پيشين به آنان رسيده است
5- اين آيات، حكمت بالغه الهى است؛ امّا انذارها براى افراد لجوج فايده نمىدهد
6- بنابراين از آنها روى بگردان، و روزى را به يادآور كه دعوت كننده الهى مردم را به امر وحشتناكى دعوت مىكند دعوت به حساب اعمال!
7- آنان در حالى كه چشمهايشان از شدّت وحشت