توضیح المسائل

سید ابو القاسم موسوی خویی

نسخه متنی -صفحه : 558/ 425
نمايش فراداده

ندارد.

(مسأله 2434) زنى كه صيغه شده حق همخوابى ندارد، و از شوهر ارث نمىبرد و شوهر هم از او ارث نمىبرد، مگر در صورتى كه ارث بردن را شرط كرده باشند كه در اين صورت هر كه شرط كرده ارث مىبرد.

(مسأله 2435) زنى كه صيغه شده اگر چه نداند كه حق خرجى و همخوابى ندارد عقد او صحيح است و براى آن كه نمىدانسته، حقى به شوهر پيدا نمىكند.

(مسأله 2436) زنى كه صيغه شده چنانچه بدون اجازه شوهر از خانه بيرون برود، و بواسطه بيرون رفتن، حق شوهر از بين مىرود، بيرون رفتن او حرام است، و بنابر احتياط در صورتى كه حق شوهر از بين نرود بدون اجازه او از خانه بيرون نرود.

(مسأله 2437) اگر زنى مردى را وكيل كند كه به مدت و مبلغ معين او را براى خود صيغه نمايد، چنانچه مرد او را بعقد دائم خود در آورد، يا بغير از مدت يا مبلغى كه معين شده او را صيغه كند، وقتى آن زن فهميد، اگر اجازه نمايد آن عقد صحيح وگرنه باطل است.

(مسأله 2438) براى محرم شدن مىتواند پدر يا جد پدر دختر نا بالغ خود را يك ساعت يا بيشتر به عقد كسى در آورد ولى بايد آن عقد براى دختر نفعى داشته باشد و اما اگر براى پسر نا بالغ جهت محرم شدن در زمانى كه به طور كلى قابليت استمتاع نداشته باشد زنى را عقد نمايند محل اشكال است.

(مسأله 2439) اگر پدر يا جد پدرى، طفل خود را كه در محل ديگرى است و نمىداند زنده است يا مرده، براى محرم شدن بعقد كسى در آورد در صورتى كه مدت زوجيت قابل باشد كه به معقوده استمتاع شود بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مىشود وچنانچه بعدا معلوم شود كه در موقع عقد، آن دختر زنده نبوده عقد باطل است و كسانيكه بواسطه عقد ظاهرا محرم شده بودند نامحرمند.

(مسأله 2440) اگر مرد مدت صيغه زن را ببخشد، چنانچه با او نزديكى