توضیح المسائل

سید ابو القاسم موسوی خویی

نسخه متنی -صفحه : 558/ 443
نمايش فراداده

از خانه‌اى كه موقع طلاق در آن خانه بوده بيرون كند، ولى در بعضى از مواقع كه از جمله آنها فحاشى يا رفت و آمد نمودن با اجانب است، بيرون كردن او اشكال ندارد. و نيز حرام است زن براى كارهاى غير لازم از آن خانه بيرون رود.

احكام رجوع كردن (مسأله 2533) در طلاق رجعى مرد به دو قسم مىتواند بزن خود رجوع كند (اول) حرفى معنايش اين باشد كه او را دوباره زن خود قرار دهد. (دوم) كارى كند وبه آن كار قصد رجوع نمايد، وظاهر اين است كه به نزديكى كردن رجوع محقق مىشود، اگر چه قصد رجوع نداشته باشد.

(مسأله 2534) براى رجوع كردن لازم نيست مرد شاهد بگيرد، يا به زن خبر دهد، بلكه اگر بدون اين كه كسى بفهمد خودش رجوع كند، رجوعش صحيح است. ولى اگر بعد از تمامى عده مرد بگويد كه در عده رجوع نموده‌ام لازم است اثبات نمايد.

(مسأله 2535) مردى كه زن خود را طلاق رجعى داده، اگر مالى از او بگيرد، و با او صلح كند كه ديگر به او رجوع نكند، اين مصالحه اگر چه صحيح است و لازم نيست كه رجوع ننمايد ولى حق رجوع او از بين نمىرود و در صورتى كه رجوع كند طلاقى كه داده موجب جدائى نمىشود.

(مسأله 2536) اگر زنى را دو بار طلاق دهد و به او رجوع كند. يا دو بار او را طلاق دهد و بعد از هر طلاق عقدش كند، يا بعد از يك طلاق رجوع و بعد از طلاق ديگر عقد كند بعد از طلاق سوم آن زن بر او حرام است. ولى اگر بعد از طلاق سوم بديگرى شوهر كند، با پنج شرط به شوهر اول حلال مىشود يعنى مىتواند آن زن را دوباره عقد نمايد. (اول) آن كه عقد شوهر دوم هميشگى باشد و اگر مثلا يك ماهه يا يك ساله او را صيغه كند بعد از آن كه از او جدا شد شوهر اول نمىتواند او را عقد كند.

(دوم) شوهر دوم با او نزديكى و دخول كند واحتياط واجب آنست كه