(ششم) كسى كه سگ را فرستاده، وقتى برسد كه حيوان مرده باشد، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن آن وقت نباشد و چنانچه وقتى برسد كه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد حلال نيست.
(مسأله 2619) كسى كه سگ را فرستاده اگر وقتى برسد كه بتواند سر حيوان را ببرد، چنانچه مثلا بواسطه بيرون آوردن كارد و مانند آن وقت بگذرد و آن حيوان بميرد حلال است، ولى اگر چيزى همراه او نباشد كه با آن سر حيوان را ببرد وحيوان بميرد، حلال نمىشود ولى در اين حال اگر سگ را وادار كند كه آن حيوان را بكشد حلال مىشود.
(مسأله 2620) اگر چند سگ را بفرستد و با هم حيوانى را شكار كنند چنانچه همه آنها داراى شرطهائى كه در مسأله (2618) گفته شد بوده‌اند، شكار حلال است و اگر يكى از آنها داراى آن شرطها نبوده، شكار حرام است.
(مسأله 2621) اگر سگ را براى شكار حيوانى بفرستد و آن سگ حيوان ديگرى را شكار كند، آن شكار حلال و پاك است. و نيز اگر آن حيوان را با حيوان ديگرى شكار كند، هر دوى آنها حلال و پاك مىباشد.
(مسأله 2622) اگر چند نفر با هم سگ را بفرستند و يكى از آنها كافر باشد يا عمدا نام خدا را نبرد، آن شكار حرام است و نيز اگر يكى از سگهائى را كه فرستاده‌اند بطورى كه در مسأله (2618) گفته شد تربيت شده نباشد، آن شكار حرام مىباشد.
(مسأله 2623) اگر باز يا حيوان ديگرى غير سگ شكارى، حيوانى را شكار كند، آن شكار حلال نيست. ولى اگر وقتى برسند كه حيوان زنده باشد و به دستورى كه در شرع معين شده سر آنها ببرند حلال است.
صيد ماهى و ملخ (مسأله 2624) اگر ماهى فلس دار را زنده از آب بگيرند و بيرون آب جان دهد، پاك وخوردن آن حلال است.
و چنانچه در آب بميرد پاك است ولى