توضیح المسائل

سید محمدرضا گلپایگانی

نسخه متنی -صفحه : 497/ 216
نمايش فراداده

شود واز چيزهائى باشد كه در خود نماز سجده سهو دارد احتياط لازم آن است كه سجده سهو را بجا آورد واگر از چيزهائى است كه سجده سهو ندارد در نماز احتياط نيز لازم نيست.

مسأله 1240 - اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكى از اجزاء يا شرائط آن را بجا آورده يا نه، بشك خود اعتنا نكند.

مسأله 1241 - اگر در نماز احتياط، تشهد يا يك سجده را فراموش كند، احتياط واجب آنست كه بعد از سلام نماز، آن را قضا نمايد.

مسأله 1242 - اگر نماز احتياط وقضاى يك سجده يا قضاى يك تشهد يا دو سجده سهو بر او واجب شود، بايد اول نماز احتياط را بجا آورد.

مسأله 1243 - حكم گمان در نماز مثل حكم يقين است، مثلا اگر انسان گمان دارد كه نماز را چهار ركعت خوانده، نبايد نماز احتياط بخواند واگر گمان دارد ركوع كرده.نبايد آن را بجا آورد واگر گمان دارد حمد را نخوانده، چنانچه بركوع نرفته، بايد بخواند، واگر بركوع رفته نمازش صحيح است.

مسأله 1244 - حكم شك وسهو وگمان در نمازهاى واجب يوميه ونمازهاى واجب ديگر فرق ندارد، مثلا اگر در نماز آيات شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت چون شك در نماز دو ركعتى است، نماز باطل مىشود.

سجده سهو

مسأله 1245 - براى پنج چيز بعد از سلام نماز، انسان بايد دو سجده سهو بدستورى كه بعدا گفته مىشود.

بجا آورد: اول - آن كه در بين نماز، سهوا حرف بزند.

دوم - جائيكه نبايد سلام نماز را بدهد، مثلا در ركعت اول سهوا سلام بدهد.

سوم - آن كه يك سجده رافراموش كند.

چهارم - آن كه تشهد را فراموش كند.

پنجم - آن كه در نماز چهار ر كعتى بعد از سجده دوم شك كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت واگر در جائيكه بايد بايستد مثلا موقع خواندن حمد