توضیح المسائل

زراعت ودرخت را بفروشد، بايد زكوة آنها را بدهد.

مسأله 1878 - اگر انسان گندم يا جو يا خرما يا انگور را بخرد وبداند كه فروشنده زكوة آنرا داده، يا شك كند كه داده يا نه، چيزى بر او واجب نيست.واگر بداند كه زكوة آنرا نداده، چنانچه حاكم شرع معامله مقدارى را كه بايد از بابت زكوة داده شود، اجازه ندهد معامعله آن مقدار باطل است.وحاكم شرع مىتواند مقدار زكوة را از خريدار بگيرد.واگر معامله مقدار زكوة را اجازه دهد، معامله صحيح است.و خريدار بايد قيمت آن مقدار را بحاكم شرع بدهد ودر صورتى كه قيمت آن مقدار را بفروشنده داده باشد، مىتواند از او پس بگيرد وهمچنين صحيح مىشود اگر بعد از معامله خود فروشنده زكوة آن را بدهد.

مسأله 1879 - اگر وزن گندم وجو وخرما وكشمش موقعى كه تر است به حد نصاب برسد وبعد از خشك شدن كمتر از آن شود، زكوة آن واجب نيست.

مسأله 1880 - اگر گندم وجو وخرما را پيش از خشك شدن مصرف كند، چنانچه خشك آنها باندازه نصاب باشد، بايد زكوة آنها را بدهد.

مسأله 1881 - خرمائى كه تازه آنرا مىخورند واگر بماند خيلى كم مىشود يا بعد از خشك شدن بآن خرما نمىگويند، چنانچه مقدارى باشد كه خشك آن به حد نصاب برسد زكوة آن واجب است.

مسأله 1882 - گندم وجو وخرما وكشمشى كه زكوة آنها را داده، اگر چند سال هم نزد او بماند زكوة ندارد.

مسأله 1883 - اگر گندم وجو وخرما وانگور از آب باران يا نهر مشروب شود، يا مثل زراعتهاى مصر از رطوبت زمين استفاده كند، زكوة آن ده يك است واگر بادلو ومانند آن آبيارى شود، زكوة آن بيست يك است واگر مقدارى از باران، يا نهر، يا رطوبت زمين استفاده كند وبهمان مقدار از آبيارى بادلو ومانند آن استفاده نمايد زكوة نصف آن ده يك وزكوة نصف ديگر آن بيست يك مىباشد يعنى از چهل قسمت سه قسمت آنرا بايد بابت زكوة بدهند.

مسأله 1884 - اگر گندم وجو وخرما وانگور، هم از آب باران مشروب شود