مسأله 2516 - اگر مرد بخواهد زن خود را كه بواسطه مرضى حيض نمىبيند طلاق دهد، بايد از وقتى كه با او نزديكى كرده تا سه ماه از جماع با او خوددارى نمايد وبعد او را طلاق دهد.

مسأله 2517 - طلاق بايد بصيغه عربى صحيح خوانده شود ودو مرد عادل آن را بشنوند واگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق را بخواند واسم زن او مثلا فاطمه باشد، بايد بگويد: زوجتى فاطمة طالق يعنى: زن من فاطمه رها است - واگر ديگرى را وكيل كند، وكيل بايد بگويد: زوجة موكلى فاطمة طالق.

مسأله 2518 - زنى كه متعه شده، مثلا يكماهه يا يكساله او را عقد كرده اند طلاق ندارد ورها شدن او به اين است كه مدتش تمام شود يا مرد مدت را باو ببخشد باين ترتيب كه بگويد: مدت را بتو بخشيدم وشاهد گرفتن وپاك بودن زن از حيض لازم نيست.

عده طلاق

مسأله 2519 - زنى كه نه سالش تمام نشده وزن يائسه عده ندارد، يعنى: اگر چه شوهرش با او نزديكى كرده باشد، بعد از طلاق مىتواند فورا شوهر كند.

مسأله 2520 - زنى كه نه سالش تمام شده ويائسه نيست اگر شوهرش با او نزديكى كند وطلاقش دهد، بعد از طلاق بايد عده نگهدارد يعنى: بعد از آن كه در پاكى طلاقش داد، ومقدارى هر چند كم باشد بعد از طلاق پاك بود بقدرى صبر كند كه دوبار حيض ببيند وپاك شود وهمين كه حيض سوم را ديد عده او تمام مىشود ومى تواند شوهر كند ولى اگر بعد از عقد با او نزديكى نكرده باشد وطلاقش بدهد عده ندارد يعنى: مىتواند بعد از طلاق فورا شوهر كند.

مسأله 2521 - زنى كه حيض نمىبيند اگر در سن زنانى باشد كه حيض مىبينند، چنانچه شوهرش او را طلاق دهد، بايد بعد از طلاق سه ماه عده نگهدارد.

مسأله 2522 - زنى كه عده او سه ماه است، اگر اول ماه طلاقش بدهند، بايد سه ماه هلالى يعنى: از موقعى كه ماه ديده مىشود تا سه ماه عده نگهدارد.واگر در بين ماه طلاقش بدهند، بايد باقى ماه را با دو ماه بعد از آن ونيز كسرى ماه اول را از ماه چهارم