مسأله 438 - اگر مستحاضه بخواهد نماز قضا بخواند، بايد براى هر نماز، كارهائى را كه براى نماز ادا بر او واجب است، بجا آورد لكن احتياط لازم، ترك قضا است تا موقعيكه پاك شود مگر با خوف فوت.
مسأله 439 - اگر زن بداند، خونى كهاز او خارج مىشود، خون زخم نيست وبداند يا حيض است يا استحاضه، ويا نفاس است يا استحاضه، وعلامت حيض و نفاس نداشته باشد، بايد بدستور استحاضه عمل كند وشرعا حكم حيض ونفاس را ندارد، بلكه اگر شك داشته باشد كه خون استحاضه است يا خونهاى ديگر، چنانچه نشانه آنها را نداشته باشد، بنابر احتياط واجب، بايد كارهاى مستحاضه را انجام دهد.
حيض، خونى است كه غالبا در هر ماه چند روزى از رحم زن خارج مىشود وزن را در موقع ديدن خون حيض، حائض مىگويند.
مسأله 440 - خون حيض در بيشتر اوقات، غليظ وگرم ورنگ آن سياه يا سرخ است وبا فشارو كمى سوزش، بيرون مىآيد.
مسأله 441 - زنان سيده، بعد از تمام شدن شصت سال، يائسه مىشوند - يعنى: خون حيض نمىبينند - وزنانيكه سيده نيستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال، يائسه مىشوند.
مسأله 442 - خونى كه دختر، پيش از تمام شدن نه سال وزن، بعد از يائسه شدن مىبيند، حيض نيست.
مسأله 443 - زن حامله وزنى كه بچه شير مىدهد، ممكن است حيض ببيند.
مسأله 444 - دختريكه نمىداند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند كه نشانههاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست واگر نشانههاى حيض را داشته باشد، حيض است ومعلوم مىشود نه سال او تمام شده است.