توضیح المسائل

سید محمدرضا گلپایگانی

نسخه متنی -صفحه : 497/ 75
نمايش فراداده

سوم - جماع كردن در قبل، كه هم براى مرد حرام است وهم براى زن، اگر چه بمقدار ختنه گاه داخل شود ومنى هم بيرون نيايد بلكه احتياط واجب آنست كه مقدار كمتر از ختنه گاه راهم داخل نكند ودر دبر زن حائض هم وطى ننمايد چون كراهت شديده دارد.

مسأله 457 - جماع كردن در روزهائى هم كه حيض قطعى نيست ولى شرعا بايد آنرا حيض قرار دهد حرام است.

پس زنى كه بيشتر از ده روز خون مىبيند وبايد بدستورى كه بعدا گفته مىشود روزهاى عادت خويشان خود را، حيض قرار دهد شوهرش نمىتواند در آنروزها با او نزديكى نمايد.

مسأله 458 - اگر شماره روزهاى حيض به سه قسمت تقسيم شود وشوهر در قسمت اول آن با زن خود در قبل جماع كند، مستحب بلكه احوط است كه هيجده نخود طلا كفاره، بفقير بدهد واگر در قسمت دوم جماع كند، نه نخود واگر در قسمت سوم جماع كند، چهار نخود ونيم بدهد، مثلا زنى كه شش روز خون حيض مىبيند اگر شوهرش در شب يا روز اول ودوم با او جماع كند، مستحب بلكه احوط است كه هيجده نخود طلا ودر شب يا روز سوم وچهارم، نه نخود ودر شب يا روز پنجم وششم، چهار نخود ونيم بدهد.

مسأله 459 - بهتر آنست كه طلاى كفاره راسكه‌دار، بدهد ولى اگر ممكن نباشد، قيمت آن كافى است.

مسأله 460 - اگر قيمت طلا، در وقتى كه جماع كرده، با وقتى كه مىخواهد بفقير بدهد، فرق كرده باشد بايد قيمت وقتى را كه مىخواهد بفقير بدهد، حساب كند.

مسأله 461 - اگر كسى، هم در قسمت اول وهم در قسمت دوم وهم در قسمت سوم حيض، با زن خود جماع كند، مستحب بلكه احوط آنست كه هر سه كفاره را - كه روى هم سى ويك نخود ونيم مىشود - بدهد.

مسأله 462 - اگر انسان - بعد از آن كه در حال حيض، جماع كرده و كفاره آنرا داده - دوباره جماع كند، باز هم مستحب بلكه احوط است كه كفاره