ماه پشت سرهم روز اول ماه، خون ببيند ولى ماه اول روز هفتم وماه دوم روز هشتم از خون پاك شود، كه اين زن بايد روز اول ماه را روز اول عادت خود قرار دهد.
دوم - زنى كه از خون پاك نمىشود ولى دو ماه پشت سرهم در وقت معين، خون او نشانه‌هاى حيض را دارد، يعنى غليظ وسياه وگرم است وبا فشار وسوزش مىآيد - وبقيه آن نشانه استحاضه را دارد وشماره روزهائى كه خون او نشانه حيض دارد، در اين دو ماه يك اندازه نيست.
مثلا در ماه اول از اول ماه تا هفتم ودر ماه دوم از اول ماه تا هشتم، خون او نشانه‌هاى حيض وبقيه نشانه استحاضه را داشته باشد، كه اين زن هم بايد روز اول ماه را روز اول عادت حيض خود قرار دهد.
سوم - زنى كه دو ماه پشت سرهم در وقت معين سه روز يا بيشتر، خون حيض ببيند بعد پاك شود ودو مرتبه خون ببيند وتمام روزهائى كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده، از ده روز بيشتر نشود ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اول باشد، مثلا در ماه اول هشت روز ودر ماه دوم نه روز باشد كه اين زن هم بايد روز اول ماه را روز اول عادت حيض خود قرار دهد.
مسأله 494 - زنى كه عادت وقتيه دارد، اگر در وقت عادت خود يا دو سه روز پيش از عادت يا دو سه روز بعد از عادت، خون ببيند بطورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته - اگر چه آن خون، نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد - بايد باحكامى كه براى حائض گفته شد، عمل نمايد.واگر بعد بفهمد حيض نبوده، مثل آن كه پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادتهائى را كه بجا نياورده قضا نمايد.
مسأله 495 - زنى كه عادت وقتيه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند حيض را بواسطه نشانه‌هاى آن تشخيص دهد، بايد شماره عادت خويشان خود را حيض قرار دهد - چه پدرى باشد چه مادرى، زنده باشند يا مرده - ولى در صورتى مىتواند
عادت آنان را حيض خود قرار دهد كه شماره روزهاى حيض همه آنان يك اندازه باشد واگر شماره روزهاى حيض آنان يك اندازه نباشد - مثلا عادت بعضى پنج روز وعادت بعضى ديگر هفت روز باشد - نمىتواند عادت آنان را