آن ها كه گفتند: (خداوند همان مسيح بن مريم است ) به يقين كافر شدند، (با اين كه خود) مسيح گفت : اى بنى اسرائيل ! خداوند يگانه را، كه پروردگار من و شماست ، پرستش كنيد؛ زيرا هركس شريكى براى خدا قرار دهد، خداوند بهشت را بر او حرام كرده است ، و جايگاه او دوزخ است ؛و ستمكاران يارو ياورى ندارند.
همچنين در آيات ديگرى ، عقيده مسيحيان به تثليث را بازگو كرده و آن را مردود وباطل اعلام داشت :
(لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللّهَ ثَالِثُ ثَلاَثَةٍ وَمَا مِنْإِلهٍ إِلا إِلهٌ وَاحِدٌ وَإِن لَمْ يَنْتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌا ءَلِيمٌ.) (283) يَا اءَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُوا عَلَى اللّهِ إِلا الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللّهِ وَكَلِمَتُهُ اءَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ فَاَّمِنُوا بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُوا ثَلاَثَةٌانْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللّهُ إِلهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ اءَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ مَا فِي السَّماوَاتِ وَما فِي الْأَرْضِ وَكَفَى بِاللّ هِ وَكِيلاً) (284)
آن ها كه گفتند: (خداوند، يكى از سه خداست )(نيز) كافر شدند، معبودى جز معبود يگانه نيست؛ و اگر از آنچه مى گويند دست بر ندارد، عذاب دردناكى به كافران آن ها (كه روى اين عقيده ايستادگى كنند،) خواهد رسيد.
اى اهل كتاب ! در دين خود، غلوّ (وزياده روى ) نكنيد! و درباره خدا، غير از حق نگوييد! مسيح عيسى بن مريم فقط فرستاده خدا، و كلمه (و مخلوق ) اوست ، كه او را به مريم ، القا نمود؛ و روحى(شايسته ) از طرف او بود.
بنابراين ، به خدا و پيامبران او، ايمان بياوريد! ونگوييد:(خداوند) سه گانه است !) (از اين سخن ) خوددارى كنيد كه براى شما بهتر است !خداوند، تنها معبود يگانه است ؛ او منزّه است از اين كه فرزندى داشته باشد ؛ (بلكه ) از آناوست آنچه در آسمان ها و در زمين است ؛ و خداوند براى تدبير و سرپرستى آن ها كافى است .
هر فرد مسيحى مؤ منى در طولزندگى ، از تولّد تا مرگ ، مى بايد هفت شعار يا رسم خاصّ دينى را به جاى آورد، كه آن شعائر مقدّس ، در مورد فرقه پروتستان ها به پنج شعار،تقليل پيدا مى كند. اين آيين هاى هفتگانه و يا فروع دين مسيح ، عبارتند از:
هر كودك مسيحى پس از تولّد، به وسيله كشيش غسل تعميد داده و در همان زمان نيز براى وى نامى برگزيده مى شود. با غسل تعميد، انسان مسيحى وارد جامعه مسيحيّت شده و رسالت كليسادر طول قرون را، بر عهده مى گيرد.
تعميد اصولا با گونه اى از شستشو انجام مى گيرد. در برخى از كليساها رسم است كه باريختن آب بر سر شخص ، وى را تعميد مى دهند. در بعضى كليساهاى ديگر رسم است كه شخص براى تعميد به زير آب مى رود و بيرون مى آيد. كليساهايى نيز تعميد شونده را نزد به آبهاى طبيعت ، مانند نهرها و درياچه ها مى برند. هنگام تعميد هر نوع كه باشد كشيش اينعبارت را كه از آخر انجيل متّى اقتباس شده ، مى خواند: (تو را به نام پدر، پسر و روح القدس ، تعميد مى دهم .) از زمان هاى دور، رسم بر اين بوده كه تعميد اعضاى جديدكليسا در عيد شكوهمند (پاك ) كه بزرگ ترين عيد مسيحيان است ، انجام گيرد. اين عيد سه روزه در بهار، واقع مى شود و از عيد(فصح ) يهود، فاصله چندانى ندارد. عيد پاك ، بر سه عمل عبادى مختلف ، استوار است كه هر يك از آن ها بر يكى از حوادث زندگى عيسى تاءكيد مى كند و ايمان مسيحى به آن ، استوار مى گردد:
هنگام غروب پنجشنبه ، يادبود شام آخر عيسى ، برگزار مى شود.
حوالى ظهر جمعه ، مسيحيان خاطره مرگ عيسى ، بر صليب را گرامى مى دارند.
بين غروب شنبه و صبح يك شنبه ، به مناسبت رستاخيز عيسى و بازگشت به زندگى تازه ،جشن عيد (پاك ) بر پا مى شود. ولى در اين زمان ، اين مراسم كوتاه شده و فقط دو تا چهارساعت ، طول مى كشد.