سخن اين است که ما بي تو نخواهيم حيات آن که بودي وطنش ديده حافظ يا رب به مرادش ز غريبي به وطن بازرسان

بشنو اي پيک خبرگير و سخن بازرسان به مرادش ز غريبي به وطن بازرسان به مرادش ز غريبي به وطن بازرسان

خدا را کم نشين با خرقه پوشان56 در اين خرقه بسي آلودگي هست در اين صوفي وشان دردي نديدم تو نازک طبعي و طاقت نياري چو مستم کرده‌اي مستور منشين بيا و از غبن اين سالوسيان بين ز دلگرمي حافظ بر حذر باش که دارد سينه‌اي چون ديگ جوشان

رخ از رندان بي‌سامان مپوشان خوشا وقت قباي مي فروشان که صافي باد عيش دردنوشان57 گراني‌هاي مشتي دلق پوشان چو نوشم داده‌اي زهرم منوشان صراحي خون دل و بربط خروشان که دارد سينه‌اي چون ديگ جوشان که دارد سينه‌اي چون ديگ جوشان