خداوند در آيه 30 سوره مباركه شورى مى فرمايد:
و ما اصابكم من مصيبة فبما كسبت ايديكم و يعفوا عن كثير يعنى : و هر گرفتارى كه به شما رسد به خاطر اعمالى است كه انجام داده ايد و بسيارى را نيز عفو مى كند.
على (عليه السلام ) مى فرمايد: رسول خدا فرموده است بهترين آيه در قرآن همين آيه است .
خير آية فى كتاب الله هذه الايه آنگاه على (عليه السلام ) فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در ادامه فرمود: يا على ما من خدش عمود و لا نكبة قدم الابذنب ؛ اى على هر خراشى كه از چوبى به انسان مى رسد و هر لغزش قدمى ، بر اثر گناهى است كه از او سر زده است .(1061)
روزى حضرت اميرالمومنين (عليه السلام ) فرمود: يهوديان از اطراف جهان جملگى به كشور فلسطين خواهند آمد و از براى خود دولت تشكيل مى دهند و عده اى از زمامداران كشورها با آنان جنگ مى كنند ولى شكست نصيب يهود نمى گردد. آخرالامر مسلمين با اعراب متحد شوند و وحدت لازم در همه آنان ايجاد گردد و با نبردى كه مى كنند سرانجام پيروزى نصيب آنان مى گردد و كشور فلسطين در اختيار آنها مى آيد و يك يهودى در آنجا جايگزين نمى شود.(1062)
اميرالمؤ منين على (عليه السلام ) روزى با جمعى از اصحاب خود از اصحاب خود از كوچه اى عبور مى كرد.
حضرت پير زنى را ديد كه با چرخ نخ ريسى خود مشغول رستن پنبه است . حضرت سؤ ال كردند: اى پير زن خداى خود را به چه چيزى شناختى ؟ پير زن به جاى جواب ، دست از دسته چرخ برداشت طولى نكشيد پس از چند مرتبه دو زدن ، چرخ از حركت ايستاد، پير زن گفت : يا على چرخى به اين كوچكى براى گردش احتياج به شخصى چون من دارد آيا ممكن است افلاك با اين عظمت و كرات با اين بزرگى بدون مدبرى دانا و حكيم و صانعى توانا و با نظم معينى به گردش افتند و از گردش خود باز نايستند. على (عليه السلام ) روى به اصحاب خود كردند و فرمودند: مانند اين پير زن خدا را بشناسيد.(1063)
امام باقر (عليه السلام ) فرمود: على (عليه السلام ) روزى اندوهناك شد آنگاه فرمود: اين اندوه از كجا بر دل من نشست ؟ كه بياد ندارم من كه نه بر آستانه در خانه نشسته ام ، نه از ميان گله گوسفندان راه عبور باز كرده ام و نه پيراهنم را ايستاده پوشيده ام و نه با دامن (شلوار) خود دست و رويم را خشك كرده ام .(1064)