| 85 |
تئاتر در جمهورى اسلامى اصالت و والايى خود را در بيان دردها و بازگويى قصه ى مظلوميت بشريت دربند در مى يابد .
صحنه ى اين نمايش عظيم به وسعت زيستگاه مستضعفان خاك است و هنر بازيگرانش : ستيز با ظلم فرياد در برابر ظالم و حمايت از مظلوم و تكنيك آن : ايثار جان در راه آرمان و نتيجه اش : پيروزى خون بر شمشير . ( 1 )
تئاتر و ديگر هنرهايى كه در نيم قرن اخير يعنى در روزگار غربت و محكوميت ارزشهاى اسلامى و تهاجم همه جانبه به آن وارد كشور ما شد به طور طبيعى بر پايه اى غيراسلامى بنا گشت و در جهت مغاير و حتى متضاد با مفاهيم اسلامى رشد كرد .
غرب زدگانى كه نخستين رويش اين رشته هاى اساسى هنر را در كشور اسلامى ما ارائه مى كردند از اسلام كاملا بيگانه و با آن معارض بودند .
و لذا بتدريج اين تصور را در ذهن همه مخصوصا نسلهاى نوخاسته برمى انگيختند كه تئاتر و سينما داراى طبيعتى غيرمذهبى و ضدمذهبى ست و نمى توان و نبايد از آن براى ارائه ى پيام هاى اسلام بهره
1 ) - پيام به([ يادواره تئاتر هفدهم شهريور]) 17 6 1361 .