امـّا مـوضـوع مـهـم تـر، نقشى است كه رسانه ها در اين جهان امروزى بر عهده گرفته اند. همان طـور كـه مـى دانيد جهان امروز (رسانه محور) است. متفكران بنامى در اين زمينه مبحث بسيار مهمى را زيـر ايـن عـنـوان (كـاركـرد اصلى رسانه ها در جهان معاصر چيست؟) مطرح كرده اند. آنان مى پرسند كاركرد و نقش رسانه ها، توجيه افكار عمومى است يا تنظيم افكار عمومى؟
نـظـريـه رايـج، تـوجـيـه افـكـار عـمـومـى اسـت ؛ بـه طـور مثال صاحبان قدرت براى آن كه دست به اقدامى بزنند، ابتدا زمينه انجام آن را از طريق رسانه هـا آمـاده مى كنند تا بدين وسيله از مخالفت هاى احتمالى جلوگيرى كنند؛ نظير زمينه چينى براى گران كردن بعضى از اقلام اساسى در كشور.
نـظر ديگر، تنظيم افكار عمومى است. در اين شيوه رسانه ها به افكار خط مى دهند كه چگونه فـكـر كـنـنـد و چـگـونـه نـتيجه بگيرند. از ديدگاه پُست مدرن ها هدف اصلى رسانه ها، تنظيم افكار عمومى است.
سـؤ ال بـسـيار مهم ديگرى كه مطرح مى شود، اين كه وقايع مذكور، اجراى همان طرحى است كه از قـبـل، هـانـتينگتون در سال 1993 ارائه داده بود يا اين كه طرح جديدى است براى يك سرى اقـدامـات جـديـد؟ هـانـتـيـنـگـتـون، در سـال 1993 اظـهـار داشـتـه بـود كـه پـاشـنـه آشيل (نقطه ضربه پذير) آمريكا، آسيا است.
يعنى چين، مكتب كنفوسيوس و ايدئولوژى اسلامى. البـتـه مـى تـوان گـفـت كـه هـم پـروسـه اسـت، يـعـنى اجراى بعضى طرح هاى تهيه شده از قبل است و هم پروژه، يعنى مقدمه اى است براى عمليات آينده.
براى ملموس تر شدن مطلب مثالى مى زنيم :
در آمريكا فيلمى ساخته شد با عنوان (محاصره )؛ اين فيلم كه در سال 1998 توليد شده آنقدر صحنه هاى آن با حوادث 11 سپتامبر مشابه است كه انسان فكر مى كند اين فيلم پس از حوادث 11 سپتامبر ساخته شده است. آيا فيلم هايى چون مـحـاصـره و مـانـند آن براى اين ساخته نشده كه افكار عمومى را شرطى نمايند؟ به نحوى كه وقتى هواپيماها به برج اصابت كردند بى درنگ افكار عمومى افراد خاصى را متّهم كنند؟