براى كامل شدن ثواب وامتثال درست اوامر خداوند، مراعات امورذيل در اذان واقامه مستحب است:
1 - توجه ورو كردن به قبله در حين اذان واقامه.
2 - در حال قيام باشد.
3 - طهارت داشتن در اذان، اما در اقامه، طهارت شرط صحت آناست مگر اينكه اقامه را به قصد رجا بجا آورد.
4 - سخن نگفتن در حين اذان و اقامه مخصوصاً بين اقامه ونماز.
5 - استقرار وآرامش بدن در حال اقامه گفتن.
6 - ظاهر كردن الف وهاى كلمه "اللَّه" درهر فصلى از اذان كهمشتمل برآن مىباشد، امّا اقامه را بايد با سرعت وپشت سرهم بجاآورد.
7 - گذاشتن انگشت در گوشها در حال اذان.
8 - كشيدن وبلند كردن صدا در اذان وپايين كردن صدا در اقامه بهدرجهاى كمتر از اذان.
9 - فاصله انداختن بين اذان واقامه. روايات مىگويد: اين فاصلهممكن است با دوركعت نماز، ياسجده يا تسبيح، يانشستن ياسخنگفتن بين اذان واقامه انجام شود. ودر نماز مغرب حتى يك تنفسكفايت مىكند.
در نماز صبح، سخن گفتن بين اذان واقامه كراهت دارد.برخى از فقها مىگويند: يك گام برداشتن هم در
ايجاد فاصله كفايتمىكند واز باب تسامح )در ادله سنن( اشكال ندارد.
11 - براى كسى كه اذان - اذان اِعلام يا اذان نماز - يا اقامه رامىشنود، مستحب است هر فصلى را كه مىشنود بازگو وتكرار كندولى وقتى كه در اقامه "قد قامت الصلاة" را مىشنود بگويد:"لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ".
12 - مستحب است كسى كه براى "اذان اِعلام" تعيين مىگردد،عادل باشد، صداى بلند داشته باشد، بينا باشد، از اوقات نماز، درستآگاهى داشته باشد واينكه در بلندى مانند مناره اذان بگويد، ياازبلندگوهاى امروزى استفاده كند تا بيشترين تعداد ممكن از مردمصداى اورا بشنوند.