4 - واجب در ركوع همان خم شدن متعارف ومتداول بينمسلمانان است وبطور مشخص بايد گفت: در تحقق ركوع، خم شدنبه اندازهاى كه انگشتان دست يابعضى از آنها مانند انگشت ميانه وسبّابهباهم به زانوها برسد كفايت مىكند، ورسيدن انگشت شستواجب نيست ولى احتياط اين است كه خم شدن در حدى باشد كهكفهاى دست بطور كامل برروى زانوها گذاشته شود.
5 - خم شدنهاى غير متعارف در تحقق ركوع كفايت نمىكند،مانند خم شدن خيلى كم، ياكج شدن به يكى از دوطرف هرچنددستان هم به زانو برسد، ياشكلهاى ديگرى كه در عرف، ركوعناميده نمىشود.
6 - برافراد غير مستوى الخلقه )مانند كسى كه دستانش خيلى بلنداست بطوريكه باكمترين خم شدن به زانوهايش مىرسد يا كسى كهپاهايش خيلى كوتاه است به گونهاى كه دستها به زانوهايش نمىرسدمگر با خم شدن خيلى زياد( واجب است كه مانند افراد عادى وطبيعىركوع نمايند.
7 - گذاشتن دستهابرزانوها از اجزاى ركوع نيست ولذا اگر ركوعومقدار خم شدن، طبيعى باشد، هرچند دستان روى زانو هم گذاشتهنشود، اشكال ندارد.