1 - برنماز گزار واجب است، صورت نماز را به همان گونه كه بينمتشرعة )يعنى مسلمانانى كه به احكام شرع مقيد مىباشند( معروفاست، نگهدارد، واز آن جمله رعايت نمودن موالات، يعنى پياپىانجام دادن افعال نماز است، كه بايد بين آنها به گونهاى كه صورت نمازمحو شود، فاصله ايجاد نگردد.
2 - همانطور كه افعال واعمال، بايد دنبال هم انجام شود، در قرائتوذكرها نيز موالات بايد مراعات گردد، وبين آيات وذكرها وعباراتوكلمات وحروف آنها فاصله نيفتد بطوريكه آنها را از صورت قرائتوذكر واحد ومرتبط بهم خارج گرداند.
3 - اگر نماز گزار عمداً موالات وپياپى بودن قرائت واذكار را بهمبزند بگونهاى كه صورت قرائت ياذكر، متلاشى شود، نماز او باطلمىگردد.
اما اگر سهواً در موالات اخلال كند، پس اگر سبب شود كه صورتقرائت وذكر از بين برود، واجب است عبارات وكلماتى را كه اخلالكرده اعاده نمايد ونمازش صحيح است، اما اگر اين اخلال سهوى بهمحو صورت وشكل نماز منجر شود، نماز او باطل خواهد بود.
4 - اخلال در موالات بين افعال نماز نيز، اگر اندك باشد بگونهاى كهبرشكل وصورت نماز تأثير نگذارد، اشكال ندارد، اما اگر در حدىباشد كه به محو صورت نماز منجر شود، باطل كننده نماز است.
5 - طول دادن ركوع وسجود وخواندن دعاها واذكار زياد وقرائتسورههاى طولانى در نماز اشكال ندارد،
زيرا اينها به اصل موالاتضررى نمىرسانند، وبر صورت وشكل نماز تأثير منفى ندارند.