پيامبر اكرم (ص ) فرمود: اهل بهشت نسبت به هيچ چيز، از امور دنيا پشيمان نمى شوند مگر بر آن ساعتى كه در دنيا بدون ياد خدا سپرى كرده اند.(164)
و فرمود: هر كه دو روزش مساوى باشد مغبون است .(165)
عابدى در هنگام مرگ گفت : من بر اين خانه غصه ها و گناهان حسرت نمى خورم ، حسرت من فقط بر آن شبهائى است كه خوابيدم و روزهائى كه بدون روزه گذشت و ساعتى كه از ياد خدا غافل بودم .(166)
( كل امر تدبره امراه فهو ملعون )
حضرت امير(ع ) فرمود: هر مردى كه امور او را زن بگرداند ملعون است .(167)
( لا تجعلن اكثر شغلك باهلك و ولدك فان يكن اهلك و ولدك اوليا الله فان الله لا يضيع اوليائه و ان يكونوا اعدء الله فما همك و شغلك باعداء الله .)
حضرت امير(ع ) فرمود: بيشترين تلاش خود را مشغول زن و فرزند خود مكن ، اگر آنها از اولياء خدا باشند خدا اوليا خودش را ضايع نمى كند، و اگر از دشمنان خدا باشند چرا تلاشت را صرف دشمنان خدا بكنى . (168) (در حق اهل خود كوتاهى مكن اما سعادت خود را هم فدا مكن )
( ابعد ما يكون العبد من الله عزوجل اذا لم يهمه الا بطنه و فرجه . ) امام صادق عليه السلام فرمود: دورترين موقعيت بنده نسبت به خداوند وقتى است كه براى بنده جز شكم و شهوت همتى نباشد. (169) (تمام هم و غم خود را صرف دنيا مى كند و به فرك مسائل معنوى و مهم نيست ).