طرح وحدت اسلامى

شالوده مكاتب اجتماعى بر اساس وحدت پى ريزى مى شود و بدون آن هيچ ايده و انديشه اى در جـامـعـه گـسـتـرش نمى يابد و اين خود، بهترين دليل براى طرح مساءله وحدت از سوى شارع مقدس اسلام است . كه آن را به اختصار، در دو حوزه ، ارجگذارى و آسيب شناسى توضيح مى دهيم .

الف ـ ارجگذارى

در ايـن حـوزه ، راهـهـا، انـگـيـزه هـا، مـحـورها و نتايج ارزنده وحدت با روشهاى گوناگون مورد ارزيابى و تاءكيد قرار گرفته كه مى توان همه را در دو فرآيند خلاصه كرد:

1 ـ ارائه جهان بينى توحيدى

قرآن مجيد جهان بينى اسلامى را در يك جمله بيان كرده است :

( اِنّالِلّهِ وَ اِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ) (30)

همه ما از آن خداييم و به سوى او نيز باز مى گرديم .

اين آيه شريف ، مبداء، راه و مقصد پيروان اسلام را ترسيم كرده و آنان را برگرد محور ( الله ) فرا خوانده است و بر اساس اين جهان بينى :

1/1 ـ معبود و خالق يكى است

( اِنَّ هذِهِ اُمَّتُكُمْ اُمَّةً واحِدَةً وَ اَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ) (31)

اين امّت شما يك امّت بيش نيست و من هم پروردگار شمايم پس ، تنها مرا بپرستيد.

2/1 ـ پيامبر يكى است

( وَ ما اَرْسَلْناكَ اِلاّكافَّةًلِلنّاسِ بَشيرا وَ نَذيرا) (32)

تو را مژده دهنده و بيم دهنده براى همه مردم فرستاديم .

3/1 ـ قـانـون اسـاسـى آن قـرآن و مـفـسـران واقـعـى آن عـتـرت پـيـامـبـرنـد

در ايـن زمـيـنـه رسول خدا (ص ) فرمود:

( اِنـّى تـارِكٌ فـيـكـُمُ الثِّقـْلَيـْنِ مـا اِنْ تـَمـَسَّكـْتـُمْ بـِهـِمـا لَنْ تـَضِلُّوا كِتابَاللّهِ وَ عِتْرَتى ...) (33)

مـن دو چـيـز گرانسنگ در ميان شما مى گذارم كه اگر به آن دو تمسك جوييد هرگز گمراه نمى شويد:

1ـ كتاب خدا،

2ـ خاندانم .

4/1 ـ جهتگيرى عبادى ـ سياسى مسلمانان ، تنها به سوى كعبه است

( وَحيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ) (34)

هر جا كه هستيد، روى خويش را به سوى كعبه بگردانيد.

و ... بـا چـنـيـن جـهـان بـيـنـى ، پـيـرو اسـلام نـمـى تـوانـد ( وحـدت گـرا) نـبـاشـد. بـه هـمـين دليل قرآن مجيد پيامبر اكرم (ص ) را از صف تفرقه افكنان جدا مى داند و مى فرمايد:

( اِنَّالَّذينَ فَرَّقوُا دينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعا لَسْتَ مِنْهُمْ فى شَىْءٍ) (35)

كسانى كه آيين خود را پاره پاره كردند و دسته دسته شدند، توهيچ رابطه اى با آنان ندارى .

و در آيه اى ديگر بر پيشانى تفرقه افكنان ، مُهر شرك مى كوبد و مى فرمايد:

( ... وَ لا تَكُونُوا مِنَالْمُشْرِكينَ # مِنَالَّذينَ فَرَّقُوا دينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعا...) (36)

از مشركان نباشيد؛ از كسانى كه دين خود را پراكنده كردند وگروه گروه شدند.

حضرت صادق عليه السلام نيز مى فرمايد:

( مَنْ فارَقَ جَماعَةَالْمُسْلِمينَ قَيْدَ شِبْرٍ فَقَدْ خَلَعَ رَبَقَةَالْاِسْلامِ مِنْ عُنُقِهِ) (37)

هـر كـس بـه انـدازه يـك وجب از اجتماع مسلمانان ، فاصله بگيرد، رشته مسلمانى را از گردن خود برداشته است .