مشروع را از نامشروع تميز دهيم و خلاصه درك كنيم كه در تغيير دادن خويشتن و محيط خود بر طبق هوى و هوس خويش آزاد و مخير نيستيم ..
در حقيقت تا زمانى كه كيفيات طبيعى زندگى بوسيله ء تمدن نوين در حال نابودى باشد علم انسان ضرورى ترين علوم خواهد بود ( ص 43 - 45 ) ما نيز همراه با دكتر كارل پيشبرد علوم انسانى را شعار خود قرار مى دهيم ولى همچون او هرگز اين را درمان منحصر نمى شناسيم و اين اطمينان بى قيد و شرط را به نتيجه ئى كه بنظر او از اين راه مى توان رسيد نداريم و هيچگاه همانند وىاز وجود وسيله ء ديگرى كه بتواند قوانين خشن فعاليت هاى بدنى و روانى را از جنبه هاى مختلف آشكار سازد و روشهاى شايسته را از ناشايست ها متمايز نمايد و عدم آزادى انسان را در ايجاد تعادل در دگرگون ساختن محيط فردى و اجتماعى بر طبق ميل خويش مدلل سازد مأيوس نيستيم .
پيشبرد علوم انسانى براى ما ضرورى است تا لااقل بدينوسيله بتوانيم آخرين امكانات خرد و دانش خود را براى شناخت انسان كشف كنيم و حدود مجهولاتى را كهبهيچ وسيله ئى بدان راه نداريم بشناسيم .
اين شناسائى بدان جهت ضرورى است كه حدود تصرفات خويش را در شؤن انسان بدانيم و از آن حدود تجاوز نكنيم و