30 2 1364 همانطوريكه نشانه هاى افتخار و شهامت را در چهره شما عزيزان در جبهه ها و سنگرها و زير باران آتش دشمن بارها و بارها ديده ام خشنودم كه شما را در محيط آموزش دانش پشتيبانيهاى لازم عملى و علمى هم ديدار مى كنم .
ژاندارمرى امروز يكى از ارزش هاى مجسم جامعه ماست و علت آن اين است كه در گذشته به ژاندارمرى بسيار ظلم شده است .
اگر بگوييم ژاندارمرى يكى از مظلومترين هاست گزاف نگفته ايم كار دشوار و طاقت فرساى اين عزيزان در سراسر كشور در مرزها پاسگاهها شهرهاى دور دست به دور از خانه و خانواده و آسايشهاى معمولى از يك طرف و فراموش شده بودن در ميدانهاى اجتماعى از طرف ديگر مويد اين مظلوميت است .
در رژيم گذشته تنها تعداد معدودى از فرماندهان ژاندارمرى از مزايا برخوردار بودند .
در آن زمان توده زحمتكش ژاندارمرى محروم بودند .
آنها نه فقط محروم از آسايش ها بلكه از محبت و اعتماد مردمى نيز محروم بودند كه برايش آنطور زحمات را قبول كرده بودند .
فاجعه بزرگ يك ملت و كشور در اين است كه توده مردم نسبت به كسانيكه مسئوليت حراست و حفاظت امور زندگى آنها را بعهده دارند بيگانه باشند .
اين فاجعه در رژيم گذشته به شديدترين وجهى موجود بود .
نه فقط بيگانه بودن بلكه ضديت و نفرت .
و اگر چه مردم حق داشتند از مسئولان ناباب متنفر باشند اما توده هاى محروم مظلوم در نيروهاى مسلح حق داشتند كه مورد محبت و نوازش مردم باشند اما محروم بودند و اين گناه سردمدارانى بود كه سيئات اعمالشان دامن خيلى ها را مى گرفت .
امروز به بركت انقلاب و اسلام و به بركت انگيزه هاى ايمانى يكايك آحاد