يحيى پسر زكريا يكى از پيامبران ستايش شده در قرآن است كه در پنج آيه نام او ذكر شدهاست. به موجب آيه 13 سوره مريم، به يحيى خطاب شده كه كتاب را با قوت و نيرو بگير. از اين آيه استفاده كردهاند كه يحيى صاحب كتاب بوده است.(1)
اما در همين آيات اندك، مدحىبليغ از او شده است:
وَسَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيّاً؛(2)
و درود بر او روزى كه زاده شد و روزى كه مىميرد و روزى كه زنده برانگيخته خواهدشد.
وَزَكَرِيّا وَيَحْيى وَعِيسى وَإِلْياسَ كُلٌّ مِنَ الصّالِحِينَ؛(3)
و زكريا و يحيى و عيسى و الياس را كه همه از شايستگان بودند.
أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيى مُصَدِّقاً بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّداً وَحَصُوراً؛(4)
خداوند تو را به ولادت يحيى كه تصديق كننده حقانيت كلمة الله است و بزرگوار و خويشتندار (پرهيزنده از زنان) است مژده مىدهد. او پيامبرى است كه در نوجوانى به مقام نبوت نايل شده و مراتب كمال را از همان سالهاى نوجوانى پيموده است؛
يا يَحْيى خُذِ الكِتابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْناهُ الحُكْمَ صَبِيّاً؛(5)
اى يحيى، كتاب خدا را به جد و جهد بگير، و از كودكى به او نبوت داديم.