وقتى بنا به مشيت الهى با القاى كلمه و روح الهى حامل عيسى گرديد، قومش به او تهمت ناپاكى زدند، اما او كه تسليم اوامر و قضاى الهى بود، به هيچ روى در ايمانش تزلزلى ايجاد نكرد و سكوت را برگزيد و تنها به طفل خود اشاره كرد، تا آنكه خود عيسى در گهواره لب به سخن گشود و اعجاز الهى را آشكار ساخت؛
قالُوا يا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيّاً؛(13)
گفتند: اى مريم، به راستى كار بسيار ناپسندى مرتكب شدهاى.
يا أُخْتَ هرُونَ ما كانَ أَبُوكِ امْرَاَ سَوْءٍ وَما كانَتْ أُمُّكِ بَغِيّاً؛(14)
اى خواهر هارون، پدرت مرد بدى نبود و مادرت نيز بد كاره نبود.
- او در پاسخ اين شبههها و اعتراضها چنين كرد:
فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِى الْمَهْدِ صَبِيّاً * قالَ إِنِّى عَبْدُاللَّهِ...؛(15)
مريم به سوى عيسى اشاره كرد. گفتند: چگونه با كسى كه در گهواره كودك است سخن بگوييم؟
كودك گفت: من بنده خدايم.
همچنين در هنگام وضع حمل خود كه در تنهايى و بى كسى بهسر مىبرد، تنها دل به حمايت الهى خوش داشت كه البته پشتيبان او بود و حتى خوردنى و خرماى تازه از آسمان براى او ارسال مىشد؛ در آيات 24 تا 26 مريم چنين مىخوانيم:
پس، از زير پاى او، فرشته وى را ندا داد كه: غم مدار، پروردگارت زير پاى تو چشمه آبى پديد آورده است وتنه درخت خرما را به طرف خود بگير و بتكان، برتو خرماى تازه مىريزد. و بخور و بنوش و ديده روشن دار.
رديف .
شيوهها .
محل اجرا .
نوعبيان .
وسايل و ابزارها .
زمينهها(عوامل موجبه) .
هدف .
ميزانپذيرش .