يكى از چهرههاى شاخص قرآن در زمينه حكومت و فرماندهى، طالوت است، كه قصه او از آيه 247 تا آيه 252 سوره بقره بيان گرديده است. وى از سوى پيامبر زمانش بنا به وحى ياالهام، به فرماندهى و سرورى قوم بنىاسرائيل منصوب شد، و او را نخستين پادشاه بنىاسرائيل مىدانند.
أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِنْ بَنِىإِسْرائِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى إِذْ قالُوا لِنَبِىٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنا مَلِكاً نُقاتِلْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ قالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ القِتالُ أَلّا تُقاتِلُوا...؛(1)
آيا از حال سران بنىاسرائيل پس از موسى خبر نيافتى، آنگاه كه به پيامبرى از خود گفتند:
وَقالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طالُوتَ مَلِكاً...؛(2)
و پيامبرشان به آنان گفت: در حقيقت، خداوند، طالوت را بر شما به پادشاهى گماشتهاست.
او پهلوانى برومند و خردمند بود، اما ثروت و شهرتى نداشت و بدين سبب همواره عدهاى از بنىاسرائيل در پذيرش فرمانش بهانه جويى مىكردند:
قالُوا أَنّى يَكُونُ لَهُ المُلْكُ عَلَيْنا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلكِ مِنْهُ وَلَمْيُؤْتَ سَعَةً مِنَ المالِ؛(3)
گفتند: به هر حال، قرآن از زبان پيامبر زمان كه روايات، او را (4) از او به نيكى ياد كرده است:
قالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَيْكُمْ وَزادَهُ بَسْطَةً فِى الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللَّهُ يُؤْتِى مُلْكَهُ مَنْ يَشاءُ وَاللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ؛(5)
پيامبرشان گفت: