هرچند، اين چهره قرآنى مسؤوليت دعوت دينى مستقيم نداشته و در اين جهت تابع رهنمودهاى پيامبر زمانش بوده است، اما برخى از شيوههاى حكومت و فرماندهى او، رنگ و جلوه تبليغى داشته و باعث ترويج انديشه توحيد مىشده است، كه به بيان آنها مىپردازيم. ضمن آن كه اين شيوهها به صورتى، روشهاى تبليغى آن پيامبر الهى نيز به حساب مىآيد.
با وجود مقام پادشاهى و فرماندهى، طالوت هرگز به عجب و استكبار نگراييد و بنا بر ايمان مستحكم و اخلاص عملى كه وجودش را فرا گرفته بود، تابع بى چون و چراى فرمان پيامبر بود. از محتواى آيات نيز استنباط مىشود كه او در حين انجام مأموريت نيز از رهنمودهاى مقام نبوت بهره مىگرفته است.
فَلَمّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُمْ بِنَهَرٍ؛(6)
و چون طالوت با لشكريان خود بيرون شد، گفت:
از دوران موسى و هارون تابوت مقدس، نماد افتخارات و حماسههاى بنىاسرائيل بهشمار مىرفت.
شموئيل نيز به ارشاد الهى، اولاً به منظور اقناع مردم به قبول فرماندهى طالوت، و ثانياً براى ايجاد همبستگى و تحكيم صفوف جنگجويان دربرابر سپاه جالوت، تابوت(7) آرامبخش و اطمينان آور را به آنان ارائه نمود؛
وَقالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمّا تَرَكَ آلُمُوسى وَآلُهرُونَ تَحْمِلُهُ المَلائِكَةُ إِنَّ فِى ذلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ؛(8)