اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان

مصطفی عباسی مقدم

نسخه متنی -صفحه : 429/ 45
نمايش فراداده

پيامبران در قرآن

از ميان خيل عظيم پيامبران و رسولان الهى، نام برخى از ايشان در قرآن مجيد ذكرشده و از زندگى عبرت‏آميز، دعوت پى‏گير و فرجام كارشان سخن به ميان آمده است.

ازاين‏رو بايد پيامبران را در مجموع به سه دسته تقسيم نمود:

اول: كه نام و داستانشان در قرآن ذكر شده‏ .

دوم: آنها كه داستانشان بدون نام ذكر شده‏ .

سوم: آنها كه نام و داستانشان هيچ‏يك ذكر نشده است. قرآن در اين باره مى‏فرمايد:

وَلَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ؛(9)

و مسلماً پيش از تو فرستادگانى را روانه كرديم كه ماجراى برخى از ايشان را بر تو حكايت كرديم و برخى از ايشان را بر تو حكايت نكرديم.

از طرفى هرچند عدد پيامبران الهى در قرآن مشخص نشده ولى از بعضى آيات استفاده مى‏شود كه شمار آنها بسيار زياد بوده است، چنان‏كه در آيه 24 سوره فاطر مى‏خوانيم:

وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلّا خَلا فِيها نَذِيرٌ؛(10)

و هيچ امتى نبوده مگر اينكه در آن هشدار دهنده‏اى گذشته است. به هرحال بانگرشى به قرآن با دودسته ازپيامبران مواجهيم، پيامبران با نام و پيامبران بى‏نام.