مكرر عرض كرده ايم كه على عليه السلام پولى به دستشان رسيد . ايشان اين پول را در دستشان حركت مى دادند و مى فرمودند كه اى پول اى دينار اى درهم تو آن وقت مال من هستى كه تو را خرج كنم .
برعكس آنچه معمولا خيال مى كنند كه مى گويند پول تا وقتى كه در دست من است مال من است ايشان فرمودند :
پول تا در دست من است مال من نيست وقتى كه پول را خرج كردم آن وقت است كه مال من مى شود .
( " و انفقوا مما رزقناكم من قبل ان ياتى احدكم الموت " )
انفاق كنيد از آنچه كه به شما روزى داده ايم پيش از آنكه مرگ يكى از شما فرا برسد . وقتى كه مرگ فرا مى رسد آن وقت است كه هر كس آرزو مى كند كه اى كاش مهلتى داشت و مى توانست از مال خود در راه خدا خرج كند در درجه اول واجبات را و در درجه دوم مستحبات را انجام دهد .
بعضى گفته اند :
اينجا مقصود واجبات است . شايد هم چنين باشد .
( " فيقول رب لولا اخرتنى الى اجل قريب " )
خدايا چرا مدت كمى به من مهلت نمى دهى ؟
كمى به من مهلت بده همين قدر مهلت بده كه بتوانم مالم را در راه تو خرج كنم . " فاصدق و اكن من الصالحين " تا در راه خدا صدقه بدهم و از مردمان صالح و شايسته باشم .
ولى قرآن مى فرمايد :
" اجل مسمى " تخلف پذير نيست .
( " و لن يوخر الله نفسا اذا جاء اجلها " )
خدا هرگز هيچ نفسى را كه اجلش فرا رسيده به تاخير نمى اندازد اينها خيال و حرف است .
( " والله خبير بما تعملون " )
و خدا به آنچه كه شما انجام مى دهيد خبير و آگاه است .
درباره ( " و اكن من الصالحين " ) كه در همين آيه بود كه خدايا چرا اجل مرا به تاخير نينداختى تا صدقه بدهم و از صالحين باشم ابن عباس گفته است :
" اصدق " اشاره است به اينكه حق واجب مالم را بدهم " و اكن من الصالحين " يعنى حج واجب خودم را انجام بدهم . درباره كسانى كه حج واجبشان را انجام نداده اند (و ظاهرا درباره كسانى هم كه حقوق مالى واجب ديگران را ادا نكرده اند چنين تعبيرى هست ) در حديث آمده است كه وقتى مى خواهند بميرند به آنها گفته مى شود حالا ديگر مختاريد مى خواهيد يهودى بميريد مى خواهيد نصرانى بميريد ديگر نمى توانيد مسلمان بميريد . حج در سابق واقعا يك عمل رياضت و نيمه جهاد بوده است ولى حالا به صورت تفنن و سفر تفريحى درآمده است .