كلمات ( " اصاب " ) و ( " مصيبه " ) در اينجا آمده است . اصل اين لغت يعنى ماده " اصاب يصيب " به معناى رسيدن است ولى رسيدن چيزى از بالا . اگر چيزى از بالا به پايين بيايد به اين امر " صوب " مى گويند .
اين بيت در مطول آمده است :
و كان محمر الشقيق اذا تصوب او تصعد اعلام ياقوت نشرن على رماح من زبرجد (1)
گل شقايق را توصيف مى كند :
آن شقايق قرمز به تبع حركت باد گاهى سر را پايين مى گيرد و گاهى بالا گويى پرچمهايى از ياقوت است كه بر روى نيزه هايى از زبرجد قرار داده اند . چون خود گل قرمز است و ساقه سبز شاعر چنين گفته است . غرض از بيان اين بيت اين كلمه " تصوب " است كه در مقابل " تصعد " قرار گرفته است . " تصعد " يعنى بالا رفت و " تصوب " يعنى فرود آمد .
اين رسيدن از بالا به پايين هم در مورد نعمت و رفاه و هم در مورد مصيبت و ناراحتى در قرآن به كار رفته است :
( " ما اصابك من حسنه فمن الله و ما اصابك من سيئه فمن نفسك " ) .(2)
كلمه " اصاب " هم در مورد خوبى و هم در مورد بدى به كار رفته است . پس ماده " اصاب " به معناى فرود آمدن چيزى از بالا است اعم از آنكه آن چيز خوب باشد و يا بد .
1. مطول
فن بيان
باب تشبيه
ص313 از چاپ حروفى . .2 نسا 79